чапяльні́к
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
чапяльні́к | чапельнікі́ | |
чапельніка́ | чапельніко́ў | |
чапельніку́ | чапельніка́м | |
чапяльні́к | чапельнікі́ | |
чапельніко́м | чапельніка́мі | |
чапельніку́ | чапельніка́х |
Крыніцы:
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)