Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)

Скарачэнні
абвгдеёжзійклмнопрстуфхцчшэюя
абвгдеёжзійклмнопрстўфхцчшэюя
аеёілнорухыэя

упі́свацца

дзеяслоў, непераходны, незакончанае трыванне, зваротны, 1-е спражэнне

Цяперашні час
адз. мн.
1-я ас. упі́сваюся упі́сваемся
2-я ас. упі́сваешся упі́сваецеся
3-я ас. упі́сваецца упі́сваюцца
Прошлы час
м. упі́сваўся упі́сваліся
ж. упі́свалася
н. упі́свалася
Загадны лад
2-я ас. упі́свайся упі́свайцеся
Дзеепрыслоўе
цяп. час упі́сваючыся

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

упі́сваць

дзеяслоў, пераходны, незакончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне

Цяперашні час
адз. мн.
1-я ас. упі́сваю упі́сваем
2-я ас. упі́сваеш упі́сваеце
3-я ас. упі́свае упі́сваюць
Прошлы час
м. упі́сваў упі́свалі
ж. упі́свала
н. упі́свала
Загадны лад
2-я ас. упі́свай упі́свайце
Дзеепрыслоўе
цяп. час упі́сваючы

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

упі́ска

‘дзеянне’

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне

адз.
Н. упі́ска
Р. упі́скі
Д. упі́сцы
В. упі́ску
Т. упі́скай
упі́скаю
М. упі́сцы

Крыніцы: krapivabr2012, sbm2012, tsbm1984.

упі́ска

‘тое, што ўпісана’

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне

адз. мн.
Н. упі́ска упі́скі
Р. упі́скі упі́сак
Д. упі́сцы упі́скам
В. упі́ску упі́скі
Т. упі́скай
упі́скаю		 упі́скамі
М. упі́сцы упі́сках

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, sbm2012, tsbm1984.

упісны́

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. упісны́ упісна́я упісно́е упісны́я
Р. упісно́га упісно́й
упісно́е		 упісно́га упісны́х
Д. упісно́му упісно́й упісно́му упісны́м
В. упісны́ (неадуш.)
упісно́га (адуш.)		 упісну́ю упісно́е упісны́я (неадуш.)
упісны́х (адуш.)
Т. упісны́м упісно́й
упісно́ю		 упісны́м упісны́мі
М. упісны́м упісно́й упісны́м упісны́х

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, prym2009, sbm2012.

упі́ты

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. упі́ты упі́тая упі́тае упі́тыя
Р. упі́тага упі́тай
упі́тае		 упі́тага упі́тых
Д. упі́таму упі́тай упі́таму упі́тым
В. упі́ты (неадуш.)
упі́тага (адуш.)		 упі́тую упі́тае упі́тыя (неадуш.)
упі́тых (адуш.)
Т. упі́тым упі́тай
упі́таю		 упі́тым упі́тымі
М. упі́тым упі́тай упі́тым упі́тых

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012, tsbm1984.

упі́ты

дзеепрыметнік, залежны стан, прошлы час, закончанае трыванне

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. упі́ты упі́тая упі́тае упі́тыя
Р. упі́тага упі́тай
упі́тае		 упі́тага упі́тых
Д. упі́таму упі́тай упі́таму упі́тым
В. упі́ты (неадуш.)
упі́тага (адуш.)		 упі́тую упі́тае упі́тыя (неадуш.)
упі́тых (адуш.)
Т. упі́тым упі́тай
упі́таю		 упі́тым упі́тымі
М. упі́тым упі́тай упі́тым упі́тых

Кароткая форма: упі́та.

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012, tsbm1984.

упі́хам

прыслоўе

станоўч. выш. найвыш.
упі́хам - -

Крыніцы: piskunou2012.

упіха́нне

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне

адз.
Н. упіха́нне
Р. упіха́ння
Д. упіха́нню
В. упіха́нне
Т. упіха́ннем
М. упіха́нні

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsbm1984.

упіха́цца

дзеяслоў, непераходны, незакончанае трыванне, зваротны, 1-е спражэнне

Цяперашні час
адз. мн.
1-я ас. - -
2-я ас. - -
3-я ас. упіха́ецца упіха́юцца
Прошлы час
м. упіха́ўся упіха́ліся
ж. упіха́лася
н. упіха́лася

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.