тытуняво́дчы
прыметнік, адносны
|
адз. |
мн. |
м. |
ж. |
н. |
- |
Н. |
тытуняво́дчы |
тытуняво́дчая |
тытуняво́дчае |
тытуняво́дчыя |
Р. |
тытуняво́дчага |
тытуняво́дчай тытуняво́дчае |
тытуняво́дчага |
тытуняво́дчых |
Д. |
тытуняво́дчаму |
тытуняво́дчай |
тытуняво́дчаму |
тытуняво́дчым |
В. |
тытуняво́дчы (неадуш.) тытуняво́дчага (адуш.) |
тытуняво́дчую |
тытуняво́дчае |
тытуняво́дчыя (неадуш.) тытуняво́дчых (адуш.) |
Т. |
тытуняво́дчым |
тытуняво́дчай тытуняво́дчаю |
тытуняво́дчым |
тытуняво́дчымі |
М. |
тытуняво́дчым |
тытуняво́дчай |
тытуняво́дчым |
тытуняво́дчых |
Крыніцы:
krapivabr2012,
piskunou2012,
prym2009,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
Тытыка́ка
назоўнік, уласны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне
|
адз. |
Н. |
Тытыка́ка |
Р. |
Тытыка́кі |
Д. |
Тытыка́цы |
В. |
Тытыка́ку |
Т. |
Тытыка́кай Тытыка́каю |
М. |
Тытыка́цы |
тытэ́стар
назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
|
адз. |
мн. |
Н. |
тытэ́стар |
тытэ́стары |
Р. |
тытэ́стара |
тытэ́стараў |
Д. |
тытэ́стару |
тытэ́старам |
В. |
тытэ́стара |
тытэ́стараў |
Т. |
тытэ́старам |
тытэ́старамі |
М. |
тытэ́стару |
тытэ́старах |
Крыніцы:
krapivabr2012,
nazounik2008,
piskunou2012,
sbm2012.
ты́ф
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
|
адз. |
Н. |
ты́ф |
Р. |
ты́фу |
Д. |
ты́фу |
В. |
ты́ф |
Т. |
ты́фам |
М. |
ты́фе |
Крыніцы:
krapivabr2012,
nazounik2008,
piskunou2012,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
тыфдру́к
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
|
адз. |
Н. |
тыфдру́к |
Р. |
тыфдру́ку |
Д. |
тыфдру́ку |
В. |
тыфдру́к |
Т. |
тыфдру́кам |
М. |
тыфдру́ку |
Крыніцы:
piskunou2012.
тыфлало́гія
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне
|
адз. |
Н. |
тыфлало́гія |
Р. |
тыфлало́гіі |
Д. |
тыфлало́гіі |
В. |
тыфлало́гію |
Т. |
тыфлало́гіяй тыфлало́гіяю |
М. |
тыфлало́гіі |
Крыніцы:
piskunou2012.
тыфлапедагагі́чны
прыметнік, адносны
|
адз. |
мн. |
м. |
ж. |
н. |
- |
Н. |
тыфлапедагагі́чны |
тыфлапедагагі́чная |
тыфлапедагагі́чнае |
тыфлапедагагі́чныя |
Р. |
тыфлапедагагі́чнага |
тыфлапедагагі́чнай тыфлапедагагі́чнае |
тыфлапедагагі́чнага |
тыфлапедагагі́чных |
Д. |
тыфлапедагагі́чнаму |
тыфлапедагагі́чнай |
тыфлапедагагі́чнаму |
тыфлапедагагі́чным |
В. |
тыфлапедагагі́чны (неадуш.) тыфлапедагагі́чнага (адуш.) |
тыфлапедагагі́чную |
тыфлапедагагі́чнае |
тыфлапедагагі́чныя (неадуш.) тыфлапедагагі́чных (адуш.) |
Т. |
тыфлапедагагі́чным |
тыфлапедагагі́чнай тыфлапедагагі́чнаю |
тыфлапедагагі́чным |
тыфлапедагагі́чнымі |
М. |
тыфлапедагагі́чным |
тыфлапедагагі́чнай |
тыфлапедагагі́чным |
тыфлапедагагі́чных |
Крыніцы:
piskunou2012,
sbm2012,
tsblm1996.
тыфлапедаго́г
назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
|
адз. |
мн. |
Н. |
тыфлапедаго́г |
тыфлапедаго́гі |
Р. |
тыфлапедаго́га |
тыфлапедаго́гаў |
Д. |
тыфлапедаго́гу |
тыфлапедаго́гам |
В. |
тыфлапедаго́га |
тыфлапедаго́гаў |
Т. |
тыфлапедаго́гам |
тыфлапедаго́гамі |
М. |
тыфлапедаго́гу |
тыфлапедаго́гах |
Крыніцы:
nazounik2008,
piskunou2012,
sbm2012,
tsbm1984.