тыфдру́к

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз.
Н. тыфдру́к
Р. тыфдру́ку
Д. тыфдру́ку
В. тыфдру́к
Т. тыфдру́кам
М. тыфдру́ку

Крыніцы: piskunou2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)