Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)

Скарачэнні
абвгдеёжзійклмнопрстуфхцчшэюя
абвклмнопрсуфхыэю
бвгдеёжзійклмнпрстўфхцчшэя-

тарцо́вачны

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. тарцо́вачны тарцо́вачная тарцо́вачнае тарцо́вачныя
Р. тарцо́вачнага тарцо́вачнай
тарцо́вачнае		 тарцо́вачнага тарцо́вачных
Д. тарцо́вачнаму тарцо́вачнай тарцо́вачнаму тарцо́вачным
В. тарцо́вачны (неадуш.)
тарцо́вачнага (адуш.)		 тарцо́вачную тарцо́вачнае тарцо́вачныя (неадуш.)
тарцо́вачных (адуш.)
Т. тарцо́вачным тарцо́вачнай
тарцо́вачнаю		 тарцо́вачным тарцо́вачнымі
М. тарцо́вачным тарцо́вачнай тарцо́вачным тарцо́вачных

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, prym2009, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

тарцо́вы

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. тарцо́вы тарцо́вая тарцо́вае тарцо́выя
Р. тарцо́вага тарцо́вай
тарцо́вае		 тарцо́вага тарцо́вых
Д. тарцо́ваму тарцо́вай тарцо́ваму тарцо́вым
В. тарцо́вы (неадуш.)
тарцо́вага (адуш.)		 тарцо́вую тарцо́вае тарцо́выя (неадуш.)
тарцо́вых (адуш.)
Т. тарцо́вым тарцо́вай
тарцо́ваю		 тарцо́вым тарцо́вымі
М. тарцо́вым тарцо́вай тарцо́вым тарцо́вых

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, prym2009, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

тарцо́ўка

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне

адз. мн.
Н. тарцо́ўка тарцо́ўкі
Р. тарцо́ўкі тарцо́вак
Д. тарцо́ўцы тарцо́ўкам
В. тарцо́ўку тарцо́ўкі
Т. тарцо́ўкай
тарцо́ўкаю		 тарцо́ўкамі
М. тарцо́ўцы тарцо́ўках

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

тарцю́фаўскі

прыметнік, якасны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. тарцю́фаўскі тарцю́фаўская тарцю́фаўскае тарцю́фаўскія
Р. тарцю́фаўскага тарцю́фаўскай
тарцю́фаўскае		 тарцю́фаўскага тарцю́фаўскіх
Д. тарцю́фаўскаму тарцю́фаўскай тарцю́фаўскаму тарцю́фаўскім
В. тарцю́фаўскі (неадуш.)
тарцю́фаўскага (адуш.)		 тарцю́фаўскую тарцю́фаўскае тарцю́фаўскія (неадуш.)
тарцю́фаўскіх (адуш.)
Т. тарцю́фаўскім тарцю́фаўскай
тарцю́фаўскаю		 тарцю́фаўскім тарцю́фаўскімі
М. тарцю́фаўскім тарцю́фаўскай тарцю́фаўскім тарцю́фаўскіх

Крыніцы: piskunou2012.

тарцю́фаўскі

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. тарцю́фаўскі тарцю́фаўская тарцю́фаўскае тарцю́фаўскія
Р. тарцю́фаўскага тарцю́фаўскай
тарцю́фаўскае		 тарцю́фаўскага тарцю́фаўскіх
Д. тарцю́фаўскаму тарцю́фаўскай тарцю́фаўскаму тарцю́фаўскім
В. тарцю́фаўскі (неадуш.)
тарцю́фаўскага (адуш.)		 тарцю́фаўскую тарцю́фаўскае тарцю́фаўскія (неадуш.)
тарцю́фаўскіх (адуш.)
Т. тарцю́фаўскім тарцю́фаўскай
тарцю́фаўскаю		 тарцю́фаўскім тарцю́фаўскімі
М. тарцю́фаўскім тарцю́фаўскай тарцю́фаўскім тарцю́фаўскіх

Крыніцы: piskunou2012.

тарцю́фства

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне

адз.
Н. тарцю́фства
Р. тарцю́фства
Д. тарцю́фству
В. тарцю́фства
Т. тарцю́фствам
М. тарцю́фстве

Крыніцы: piskunou2012.

та́рча

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне

адз. мн.
Н. та́рча тарчы
Р. тарчы тарчаў
Д. тарчы тарчам
В. тарчу тарчы
Т. тарчой
тарчою		 тарчамі
М. тарчы тарчах

Крыніцы: piskunou2012.

тарчако́м

прыслоўе

станоўч. выш. найвыш.
тарчако́м - -

Крыніцы: piskunou2012.

тарча́ць

дзеяслоў, непераходны, незакончанае трыванне, незваротны, 2-е спражэнне

Цяперашні час
адз. мн.
1-я ас. тарчу́ тарчы́м
2-я ас. тарчы́ш тарчыце́
3-я ас. тарчы́ць тарча́ць
Прошлы час
м. тарча́ў тарча́лі
ж. тарча́ла
н. тарча́ла
Загадны лад
2-я ас. тарчы́ тарчы́це

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

тарчма́

прыслоўе

станоўч. выш. найвыш.
тарчма́ - -

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, prym2009, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.