тарцо́ўка

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне

адз. мн.
Н. тарцо́ўка тарцо́ўкі
Р. тарцо́ўкі тарцо́вак
Д. тарцо́ўцы тарцо́ўкам
В. тарцо́ўку тарцо́ўкі
Т. тарцо́ўкай
тарцо́ўкаю		 тарцо́ўкамі
М. тарцо́ўцы тарцо́ўках

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)