тарцо́вачны

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. тарцо́вачны тарцо́вачная тарцо́вачнае тарцо́вачныя
Р. тарцо́вачнага тарцо́вачнай
тарцо́вачнае		 тарцо́вачнага тарцо́вачных
Д. тарцо́вачнаму тарцо́вачнай тарцо́вачнаму тарцо́вачным
В. тарцо́вачны (неадуш.)
тарцо́вачнага (адуш.)		 тарцо́вачную тарцо́вачнае тарцо́вачныя (неадуш.)
тарцо́вачных (адуш.)
Т. тарцо́вачным тарцо́вачнай
тарцо́вачнаю		 тарцо́вачным тарцо́вачнымі
М. тарцо́вачным тарцо́вачнай тарцо́вачным тарцо́вачных

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, prym2009, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)