Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)

Скарачэнні

курэ́цкі

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. курэ́цкі курэ́цкая курэ́цкае курэ́цкія
Р. курэ́цкага курэ́цкай
курэ́цкае
курэ́цкага курэ́цкіх
Д. курэ́цкаму курэ́цкай курэ́цкаму курэ́цкім
В. курэ́цкі (неадуш.)
курэ́цкага (адуш.)
курэ́цкую курэ́цкае курэ́цкія (неадуш.)
курэ́цкіх (адуш.)
Т. курэ́цкім курэ́цкай
курэ́цкаю
курэ́цкім курэ́цкімі
М. курэ́цкім курэ́цкай курэ́цкім курэ́цкіх

Крыніцы: piskunou2012, prym2009, sbm2012, tsbm1984.

курэ́цца

дзеяслоў, непераходны, незакончанае трыванне, зваротны, 1-е спражэнне

Цяперашні час
адз. мн.
1-я ас. - -
2-я ас. - -
3-я ас. курэ́ецца курэ́юцца
Прошлы час
м. курэ́ўся курэ́ліся
ж. курэ́лася
н. курэ́лася

Крыніцы: dzsl2007, piskunou2012, sbm2012, tsbm1984.

курэ́ць

дзеяслоў, непераходны, незакончанае трыванне, незваротны, 2-е спражэнне

Цяперашні час
адз. мн.
1-я ас. - -
2-я ас. - -
3-я ас. куры́ць кура́ць
Прошлы час
м. курэ́ў курэ́лі
ж. курэ́ла
н. курэ́ла

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

курэ́ць

дзеяслоў, непераходны, незакончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне

Цяперашні час
адз. мн.
1-я ас. курэ́ю курэ́ем
2-я ас. курэ́еш курэ́еце
3-я ас. курэ́е курэ́юць
Прошлы час
м. курэ́ў курэ́лі
ж. курэ́ла
н. курэ́ла
Загадны лад
2-я ас. курэ́й курэ́йце
Дзеепрыслоўе
цяп. час курэ́ючы

Крыніцы: piskunou2012.

Кур’я́нава

назоўнік, уласны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне

адз.
Н. Кур’я́нава
Р. Кур’я́нава
Д. Кур’я́наву
В. Кур’я́нава
Т. Кур’я́навам
М. Кур’я́наве

Кур’я́ны

назоўнік, уласны, неадушаўлёны, неасабовы, множны лік, множналікавы

мн.
Н. Кур’я́ны
Р. Кур’я́н
Кур’я́наў
Д. Кур’я́нам
В. Кур’я́ны
Т. Кур’я́намі
М. Кур’я́нах