Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)

Скарачэнні

уко́снік

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. уко́снік уко́снікі
Р. уко́сніка уко́снікаў
Д. уко́сніку уко́снікам
В. уко́снік уко́снікі
Т. уко́снікам уко́снікамі
М. уко́сніку уко́сніках

Крыніцы: piskunou2012.

уко́сны

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. уко́сны уко́сная уко́снае уко́сныя
Р. уко́снага уко́снай
уко́снае
уко́снага уко́сных
Д. уко́снаму уко́снай уко́снаму уко́сным
В. уко́сны (неадуш.)
уко́снага (адуш.)
уко́сную уко́снае уко́сныя (неадуш.)
уко́сных (адуш.)
Т. уко́сным уко́снай
уко́снаю
уко́сным уко́снымі
М. уко́сным уко́снай уко́сным уко́сных

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, prym2009, sbm2012, tsbm1984.

уко́ўванне

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне

адз.
Н. уко́ўванне
Р. уко́ўвання
Д. уко́ўванню
В. уко́ўванне
Т. уко́ўваннем
М. уко́ўванні

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsbm1984.

уко́ўвацца

дзеяслоў, непераходны, незакончанае трыванне, зваротны, 1-е спражэнне

Цяперашні час
адз. мн.
1-я ас. - -
2-я ас. - -
3-я ас. уко́ўваецца уко́ўваюцца
Прошлы час
м. уко́ўваўся уко́ўваліся
ж. уко́ўвалася
н. уко́ўвалася

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012, tsbm1984.

уко́ўваць

дзеяслоў, пераходны, незакончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне

Цяперашні час
адз. мн.
1-я ас. уко́ўваю уко́ўваем
2-я ас. уко́ўваеш уко́ўваеце
3-я ас. уко́ўвае уко́ўваюць
Прошлы час
м. уко́ўваў уко́ўвалі
ж. уко́ўвала
н. уко́ўвала
Загадны лад
2-я ас. уко́ўвай уко́ўвайце
Дзеепрыслоўе
цяп. час уко́ўваючы

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012, tsbm1984.

уко́ўка

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне

адз.
Н. уко́ўка
Р. уко́ўкі
Д. уко́ўцы
В. уко́ўку
Т. уко́ўкай
уко́ўкаю
М. уко́ўцы

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012.

уко́цаць

дзеяслоў, пераходны, закончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне

Будучы час
адз. мн.
1-я ас. уко́цаю уко́цаем
2-я ас. уко́цаеш уко́цаеце
3-я ас. уко́цае уко́цаюць
Прошлы час
м. уко́цаў уко́цалі
ж. уко́цала
н. уко́цала
Загадны лад
2-я ас. уко́цай уко́цайце
Дзеепрыслоўе
прош. час уко́цаўшы

Крыніцы: piskunou2012.

уко́чаны

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. уко́чаны уко́чаная уко́чанае уко́чаныя
Р. уко́чанага уко́чанай
уко́чанае
уко́чанага уко́чаных
Д. уко́чанаму уко́чанай уко́чанаму уко́чаным
В. уко́чаны (неадуш.)
уко́чанага (адуш.)
уко́чаную уко́чанае уко́чаныя (неадуш.)
уко́чаных (адуш.)
Т. уко́чаным уко́чанай
уко́чанаю
уко́чаным уко́чанымі
М. уко́чаным уко́чанай уко́чаным уко́чаных

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012, tsbm1984.

уко́чаны

дзеепрыметнік, залежны стан, прошлы час, закончанае трыванне

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. уко́чаны уко́чаная уко́чанае уко́чаныя
Р. уко́чанага уко́чанай
уко́чанае
уко́чанага уко́чаных
Д. уко́чанаму уко́чанай уко́чанаму уко́чаным
В. уко́чаны (неадуш.)
уко́чанага (адуш.)
уко́чаную уко́чанае уко́чаныя (неадуш.)
уко́чаных (адуш.)
Т. уко́чаным уко́чанай
уко́чанаю
уко́чаным уко́чанымі
М. уко́чаным уко́чанай уко́чаным уко́чаных

Кароткая форма: уко́чана.

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012, tsbm1984.

уко́чванне

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне

адз.
Н. уко́чванне
Р. уко́чвання
Д. уко́чванню
В. уко́чванне
Т. уко́чваннем
М. уко́чванні

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsbm1984.