уко́снік
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
| уко́снік | уко́снікі | |
| уко́сніка | уко́снікаў | |
| уко́сніку | уко́снікам | |
| уко́снік | уко́снікі | |
| уко́снікам | уко́снікамі | |
| уко́сніку | уко́сніках |
Крыніцы:
уко́снік
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
| уко́снік | уко́снікі | |
| уко́сніка | уко́снікаў | |
| уко́сніку | уко́снікам | |
| уко́снік | уко́снікі | |
| уко́снікам | уко́снікамі | |
| уко́сніку | уко́сніках |
Крыніцы:
уко́сны
прыметнік, адносны
| уко́сны | уко́сная | уко́снае | уко́сныя | |
| уко́снага | уко́снай уко́снае |
уко́снага | уко́сных | |
| уко́снаму | уко́снай | уко́снаму | уко́сным | |
| уко́сны ( уко́снага ( |
уко́сную | уко́снае | уко́сныя ( уко́сных ( |
|
| уко́сным | уко́снай уко́снаю |
уко́сным | уко́снымі | |
| уко́сным | уко́снай | уко́сным | уко́сных | |
Крыніцы:
уко́ўванне
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне
| уко́ўванне | |
| уко́ўвання | |
| уко́ўванню | |
| уко́ўванне | |
| уко́ўваннем | |
| уко́ўванні |
Крыніцы:
уко́ўвацца
дзеяслоў, непераходны, незакончанае трыванне, зваротны, 1-е спражэнне
| Цяперашні час | ||
|---|---|---|
| - | - | |
| - | - | |
| уко́ўваецца | уко́ўваюцца | |
| Прошлы час | ||
| уко́ўваўся | уко́ўваліся | |
| уко́ўвалася | ||
| уко́ўвалася | ||
Крыніцы:
уко́ўваць
дзеяслоў, пераходны, незакончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне
| Цяперашні час | ||
|---|---|---|
| уко́ўваю | уко́ўваем | |
| уко́ўваеш | уко́ўваеце | |
| уко́ўвае | уко́ўваюць | |
| Прошлы час | ||
| уко́ўваў | уко́ўвалі | |
| уко́ўвала | ||
| уко́ўвала | ||
| Загадны лад | ||
| уко́ўвай | уко́ўвайце | |
| Дзеепрыслоўе | ||
| уко́ўваючы | ||
Крыніцы:
уко́ўка
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне
| уко́ўка | |
| уко́ўкі | |
| уко́ўцы | |
| уко́ўку | |
| уко́ўкай уко́ўкаю |
|
| уко́ўцы |
Крыніцы:
уко́цаць
дзеяслоў, пераходны, закончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне
| Будучы час | ||
|---|---|---|
| уко́цаю | уко́цаем | |
| уко́цаеш | уко́цаеце | |
| уко́цае | уко́цаюць | |
| Прошлы час | ||
| уко́цаў | уко́цалі | |
| уко́цала | ||
| уко́цала | ||
| Загадны лад | ||
| уко́цай | уко́цайце | |
| Дзеепрыслоўе | ||
| уко́цаўшы | ||
Крыніцы:
уко́чаны
прыметнік, адносны
| уко́чаны | уко́чаная | уко́чанае | уко́чаныя | |
| уко́чанага | уко́чанай уко́чанае |
уко́чанага | уко́чаных | |
| уко́чанаму | уко́чанай | уко́чанаму | уко́чаным | |
| уко́чаны ( уко́чанага ( |
уко́чаную | уко́чанае | уко́чаныя ( уко́чаных ( |
|
| уко́чаным | уко́чанай уко́чанаю |
уко́чаным | уко́чанымі | |
| уко́чаным | уко́чанай | уко́чаным | уко́чаных | |
Крыніцы:
уко́чаны
дзеепрыметнік, залежны стан, прошлы час, закончанае трыванне
| уко́чаны | уко́чаная | уко́чанае | уко́чаныя | |
| уко́чанага | уко́чанай уко́чанае |
уко́чанага | уко́чаных | |
| уко́чанаму | уко́чанай | уко́чанаму | уко́чаным | |
| уко́чаны ( уко́чанага ( |
уко́чаную | уко́чанае | уко́чаныя ( уко́чаных ( |
|
| уко́чаным | уко́чанай уко́чанаю |
уко́чаным | уко́чанымі | |
| уко́чаным | уко́чанай | уко́чаным | уко́чаных | |
Кароткая форма: уко́чана.
Крыніцы:
уко́чванне
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне
| уко́чванне | |
| уко́чвання | |
| уко́чванню | |
| уко́чванне | |
| уко́чваннем | |
| уко́чванні |
Крыніцы: