уко́цаць

дзеяслоў, пераходны, закончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне

Будучы час
адз. мн.
1-я ас. уко́цаю уко́цаем
2-я ас. уко́цаеш уко́цаеце
3-я ас. уко́цае уко́цаюць
Прошлы час
м. уко́цаў уко́цалі
ж. уко́цала
н. уко́цала
Загадны лад
2-я ас. уко́цай уко́цайце
Дзеепрыслоўе
прош. час уко́цаўшы

Крыніцы: piskunou2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)