уко́чаны

дзеепрыметнік, залежны стан, прошлы час, закончанае трыванне

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. уко́чаны уко́чаная уко́чанае уко́чаныя
Р. уко́чанага уко́чанай
уко́чанае
уко́чанага уко́чаных
Д. уко́чанаму уко́чанай уко́чанаму уко́чаным
В. уко́чаны (неадуш.)
уко́чанага (адуш.)
уко́чаную уко́чанае уко́чаныя (неадуш.)
уко́чаных (адуш.)
Т. уко́чаным уко́чанай
уко́чанаю
уко́чаным уко́чанымі
М. уко́чаным уко́чанай уко́чаным уко́чаных

Кароткая форма: уко́чана.

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)