або́йдзены
дзеепрыметнік, залежны стан, прошлы час, закончанае трыванне
|
адз. |
мн. |
| м. |
ж. |
н. |
- |
| Н. |
або́йдзены |
або́йдзеная |
або́йдзенае |
або́йдзеныя |
| Р. |
або́йдзенага |
або́йдзенай або́йдзенае |
або́йдзенага |
або́йдзеных |
| Д. |
або́йдзенаму |
або́йдзенай |
або́йдзенаму |
або́йдзеным |
| В. |
або́йдзены (неадуш.) або́йдзенага (адуш.) |
або́йдзеную |
або́йдзенае |
або́йдзеныя (неадуш.) або́йдзеных (адуш.) |
| Т. |
або́йдзеным |
або́йдзенай або́йдзенаю |
або́йдзеным |
або́йдзенымі |
| М. |
або́йдзеным |
або́йдзенай |
або́йдзеным |
або́йдзеных |
Кароткая форма: або́йдзена.
Крыніцы:
krapivabr2012,
piskunou2012,
sbm2012.
або́йма
‘рамка для патронаў’
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне
|
адз. |
мн. |
| Н. |
або́йма |
або́ймы |
| Р. |
або́ймы |
або́ймаў |
| Д. |
або́йме |
або́ймам |
| В. |
або́йму |
або́ймы |
| Т. |
або́ймай або́ймаю |
або́ймамі |
| М. |
або́йме |
або́ймах |
Крыніцы:
krapivabr2012,
nazounik2008,
piskunou2012,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
або́ймы
‘абрамленне; акружэнне’
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, множны лік, множналікавы
|
мн. |
| Н. |
або́ймы |
| Р. |
або́ймаў |
| Д. |
або́ймам |
| В. |
або́ймы |
| Т. |
або́ймамі |
| М. |
або́ймах |
Крыніцы:
krapivabr2012,
nazounik2008,
piskunou2012,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
або́йны
прыметнік, адносны
|
адз. |
мн. |
| м. |
ж. |
н. |
- |
| Н. |
або́йны |
або́йная |
або́йнае |
або́йныя |
| Р. |
або́йнага |
або́йнай або́йнае |
або́йнага |
або́йных |
| Д. |
або́йнаму |
або́йнай |
або́йнаму |
або́йным |
| В. |
або́йны (неадуш.) або́йнага (адуш.) |
або́йную |
або́йнае |
або́йныя (неадуш.) або́йных (адуш.) |
| Т. |
або́йным |
або́йнай або́йнаю |
або́йным |
або́йнымі |
| М. |
або́йным |
або́йнай |
або́йным |
або́йных |
Крыніцы:
krapivabr2012,
piskunou2012,
prym2009,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
або́йшчык
назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
|
адз. |
мн. |
| Н. |
або́йшчык |
або́йшчыкі |
| Р. |
або́йшчыка |
або́йшчыкаў |
| Д. |
або́йшчыку |
або́йшчыкам |
| В. |
або́йшчыка |
або́йшчыкаў |
| Т. |
або́йшчыкам |
або́йшчыкамі |
| М. |
або́йшчыку |
або́йшчыках |
Крыніцы:
krapivabr2012,
nazounik2008,
piskunou2012,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
або́л
‘манета ў Старажытнай Грэцыі’
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
|
адз. |
мн. |
| Н. |
або́л |
або́лы |
| Р. |
або́ла |
або́лаў |
| Д. |
або́лу |
або́лам |
| В. |
або́л |
або́лы |
| Т. |
або́лам |
або́ламі |
| М. |
або́ле |
або́лах |
Крыніцы:
krapivabr2012,
nazounik2008,
piskunou2012,
sbm2012.
або́лтус
назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
|
адз. |
мн. |
| Н. |
або́лтус |
або́лтусы |
| Р. |
або́лтуса |
або́лтусаў |
| Д. |
або́лтусу |
або́лтусам |
| В. |
або́лтуса |
або́лтусаў |
| Т. |
або́лтусам |
або́лтусамі |
| М. |
або́лтусе |
або́лтусах |
Крыніцы:
nazounik2008,
piskunou2012,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
або́лтух
назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
|
адз. |
мн. |
| Н. |
або́лтух |
або́лтухі |
| Р. |
або́лтуха |
або́лтухаў |
| Д. |
або́лтуху |
або́лтухам |
| В. |
або́лтуха |
або́лтухаў |
| Т. |
або́лтухам |
або́лтухамі |
| М. |
або́лтуху |
або́лтухах |
Крыніцы:
piskunou2012.