абогатвара́ць
дзеяслоў, пераходны, незакончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне
| Цяперашні час |
|
адз. |
мн. |
| 1-я ас. |
абогатвара́ю |
абогатвара́ем |
| 2-я ас. |
абогатвара́еш |
абогатвара́еце |
| 3-я ас. |
абогатвара́е |
абогатвара́юць |
| Прошлы час |
| м. |
абогатвара́ў |
абогатвара́лі |
| ж. |
абогатвара́ла |
| н. |
абогатвара́ла |
| Загадны лад |
| 2-я ас. |
абогатвара́й |
абогатвара́йце |
| Дзеепрыслоўе |
| цяп. час |
абогатвара́ючы |
Крыніцы:
dzsl2007,
piskunou2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
абогатвары́ць
дзеяслоў, пераходны, закончанае трыванне, незваротны, 2-е спражэнне
| Будучы час |
|
адз. |
мн. |
| 1-я ас. |
абогатвару́ |
абогатвары́м |
| 2-я ас. |
абогатвары́ш |
абогатварыце́ |
| 3-я ас. |
абогатвары́ць |
абогатвара́ць |
| Прошлы час |
| м. |
абогатвары́ў |
абогатва́рылі |
| ж. |
абогатвары́ла |
| н. |
абогатвары́ла |
| Загадны лад |
| 2-я ас. |
абогатвары́ |
абогатвары́це |
| Дзеепрыслоўе |
| прош. час |
абогатвары́ўшы |
Крыніцы:
dzsl2007,
piskunou2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
абогатварэ́нне
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне
|
адз. |
| Н. |
абогатварэ́нне |
| Р. |
абогатварэ́ння |
| Д. |
абогатварэ́нню |
| В. |
абогатварэ́нне |
| Т. |
абогатварэ́ннем |
| М. |
абогатварэ́нні |
Крыніцы:
nazounik2008,
piskunou2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
абогатво́раны
дзеепрыметнік, залежны стан, прошлы час, закончанае трыванне
|
адз. |
мн. |
| м. |
ж. |
н. |
- |
| Н. |
абогатво́раны |
абогатво́раная |
абогатво́ранае |
абогатво́раныя |
| Р. |
абогатво́ранага |
абогатво́ранай абогатво́ранае |
абогатво́ранага |
абогатво́раных |
| Д. |
абогатво́ранаму |
абогатво́ранай |
абогатво́ранаму |
абогатво́раным |
| В. |
абогатво́раны абогатво́ранага |
абогатво́раную |
абогатво́ранае |
абогатво́раныя абогатво́раных |
| Т. |
абогатво́раным |
абогатво́ранай абогатво́ранаю |
абогатво́раным |
абогатво́ранымі |
| М. |
абогатво́раным |
абогатво́ранай |
абогатво́раным |
абогатво́раных |
Кароткая форма: абогатво́рана.
Крыніцы:
dzsl2007.
або́д
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
|
адз. |
мн. |
| Н. |
або́д |
або́ды |
| Р. |
або́да |
або́даў |
| Д. |
або́ду |
або́дам |
| В. |
або́д |
або́ды |
| Т. |
або́дам |
або́дамі |
| М. |
або́дзе |
або́дах |
Крыніцы:
piskunou2012.
або́два
‘для мужчынскага роду’
лічэбнік, зборны
|
мн. |
| м. |
| Н. |
або́два |
| Р. |
або́двух |
| Д. |
або́двум |
| В. |
або́два (неадуш.) або́двух (адуш.) |
| Т. |
або́двума |
| М. |
або́двух |
Крыніцы:
krapivabr2012,
piskunou2012,
prym2009,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
або́два
‘для ніякага роду’
лічэбнік, зборны
|
мн. |
| н. |
| Н. |
або́два |
| Р. |
або́двух |
| Д. |
або́двум |
| В. |
або́два (неадуш.) або́двух (адуш.) |
| Т. |
або́двума |
| М. |
або́двух |
Крыніцы:
krapivabr2012,
piskunou2012,
prym2009,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
абодвапо́лы
прыметнік, адносны
|
адз. |
мн. |
| м. |
ж. |
н. |
- |
| Н. |
абодвапо́лы |
абодвапо́лая |
абодвапо́лае |
абодвапо́лыя |
| Р. |
абодвапо́лага |
абодвапо́лай абодвапо́лае |
абодвапо́лага |
абодвапо́лых |
| Д. |
абодвапо́ламу |
абодвапо́лай |
абодвапо́ламу |
абодвапо́лым |
| В. |
абодвапо́лы (неадуш.) абодвапо́лага (адуш.) |
абодвапо́лую |
абодвапо́лае |
абодвапо́лыя (неадуш.) абодвапо́лых (адуш.) |
| Т. |
абодвапо́лым |
абодвапо́лай абодвапо́лаю |
абодвапо́лым |
абодвапо́лымі |
| М. |
абодвапо́лым |
абодвапо́лай |
абодвапо́лым |
абодвапо́лых |
Крыніцы:
piskunou2012,
tsbm1984.