уко́л
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
| уко́л | уко́лы | |
| уко́лу | уко́лаў | |
| уко́лу | уко́лам | |
| уко́л | уко́лы | |
| уко́лам | уко́ламі | |
| уко́ле | уко́лах |
Крыніцы:
уко́л
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
| уко́л | уко́лы | |
| уко́лу | уко́лаў | |
| уко́лу | уко́лам | |
| уко́л | уко́лы | |
| уко́лам | уко́ламі | |
| уко́ле | уко́лах |
Крыніцы:
уко́латы
прыметнік, адносны
| уко́латы | уко́латая | уко́латае | уко́латыя | |
| уко́латага | уко́латай уко́латае |
уко́латага | уко́латых | |
| уко́латаму | уко́латай | уко́латаму | уко́латым | |
| уко́латы ( уко́латага ( |
уко́латую | уко́латае | уко́латыя ( уко́латых ( |
|
| уко́латым | уко́латай уко́латаю |
уко́латым | уко́латымі | |
| уко́латым | уко́латай | уко́латым | уко́латых | |
Крыніцы:
уко́латы
дзеепрыметнік, залежны стан, прошлы час, закончанае трыванне
| уко́латы | уко́латая | уко́латае | уко́латыя | |
| уко́латага | уко́латай уко́латае |
уко́латага | уко́латых | |
| уко́латаму | уко́латай | уко́латаму | уко́латым | |
| уко́латы ( уко́латага ( |
уко́латую | уко́латае | уко́латыя ( уко́латых ( |
|
| уко́латым | уко́латай уко́латаю |
уко́латым | уко́латымі | |
| уко́латым | уко́латай | уко́латым | уко́латых | |
Кароткая форма: уко́лата.
Крыніцы:
уко́лвацца
дзеяслоў, непераходны, незакончанае трыванне, зваротны, 1-е спражэнне
| Цяперашні час | ||
|---|---|---|
| уко́лваюся | уко́лваемся | |
| уко́лваешся | уко́лваецеся | |
| уко́лваецца | уко́лваюцца | |
| Прошлы час | ||
| уко́лваўся | уко́лваліся | |
| уко́лвалася | ||
| уко́лвалася | ||
| Загадны лад | ||
| уко́лвайся | уко́лвайцеся | |
| Дзеепрыслоўе | ||
| уко́лваючыся | ||
Крыніцы:
уко́лваць
дзеяслоў, пераходны, незакончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне
| Цяперашні час | ||
|---|---|---|
| уко́лваю | уко́лваем | |
| уко́лваеш | уко́лваеце | |
| уко́лвае | уко́лваюць | |
| Прошлы час | ||
| уко́лваў | уко́лвалі | |
| уко́лвала | ||
| уко́лвала | ||
| Загадны лад | ||
| уко́лвай | уко́лвайце | |
| Дзеепрыслоўе | ||
| уко́лваючы | ||
Крыніцы:
Уко́льск
назоўнік, уласны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
| Уко́льск | |
| Уко́льска | |
| Уко́льску | |
| Уко́льск | |
| Уко́льскам | |
| Уко́льску |
уко́мканы
прыметнік, якасны
| уко́мканы | уко́мканая | уко́мканае | уко́мканыя | |
| уко́мканага | уко́мканай уко́мканае |
уко́мканага | уко́мканых | |
| уко́мканаму | уко́мканай | уко́мканаму | уко́мканым | |
| уко́мканы ( уко́мканага ( |
уко́мканую | уко́мканае | уко́мканыя ( уко́мканых ( |
|
| уко́мканым | уко́мканай уко́мканаю |
уко́мканым | уко́мканымі | |
| уко́мканым | уко́мканай | уко́мканым | уко́мканых | |
Крыніцы:
уко́мканы
дзеепрыметнік, залежны стан, прошлы час, закончанае трыванне
| уко́мканы | уко́мканая | уко́мканае | уко́мканыя | |
| уко́мканага | уко́мканай уко́мканае |
уко́мканага | уко́мканых | |
| уко́мканаму | уко́мканай | уко́мканаму | уко́мканым | |
| уко́мканы ( уко́мканага ( |
уко́мканую | уко́мканае | уко́мканыя ( уко́мканых ( |
|
| уко́мканым | уко́мканай уко́мканаю |
уко́мканым | уко́мканымі | |
| уко́мканым | уко́мканай | уко́мканым | уко́мканых | |
Крыніцы:
уко́мкаць
дзеяслоў, пераходны, закончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне
| Будучы час | ||
|---|---|---|
| уко́мкаю | уко́мкаем | |
| уко́мкаеш | уко́мкаеце | |
| уко́мкае | уко́мкаюць | |
| Прошлы час | ||
| уко́мкаў | уко́мкалі | |
| уко́мкала | ||
| уко́мкала | ||
| Загадны лад | ||
| уко́мкай | уко́мкайце | |
| Дзеепрыслоўе | ||
| уко́мкаўшы | ||
Крыніцы:
уко́мсаць
‘умясцiць, утаптаць што-небудзь’
дзеяслоў, пераходны, закончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне
| Будучы час | ||
|---|---|---|
| уко́мсаю | уко́мсаем | |
| уко́мсаеш | уко́мсаеце | |
| уко́мсае | уко́мсаюць | |
| Прошлы час | ||
| уко́мсаў | уко́мсалі | |
| уко́мсала | ||
| уко́мсала | ||
| Загадны лад | ||
| уко́мсай | уко́мсайце | |
| Дзеепрыслоўе | ||
| уко́мсаўшы | ||
Крыніцы: