Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)

Скарачэнні

увало́чаны

дзеепрыметнік, залежны стан, прошлы час, закончанае трыванне

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. увало́чаны увало́чаная увало́чанае увало́чаныя
Р. увало́чанага увало́чанай
увало́чанае
увало́чанага увало́чаных
Д. увало́чанаму увало́чанай увало́чанаму увало́чаным
В. увало́чаны (неадуш.)
увало́чанага (адуш.)
увало́чаную увало́чанае увало́чаныя (неадуш.)
увало́чаных (адуш.)
Т. увало́чаным увало́чанай
увало́чанаю
увало́чаным увало́чанымі
М. увало́чаным увало́чанай увало́чаным увало́чаных

Кароткая форма: увало́чана.

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, piskunou2012, tsbm1984.

ува́льванне

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне

адз.
Н. ува́льванне
Р. ува́львання
Д. ува́льванню
В. ува́льванне
Т. ува́льваннем
М. ува́льванні

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsbm1984.

ува́львацца

дзеяслоў, непераходны, незакончанае трыванне, зваротны, 1-е спражэнне

Цяперашні час
адз. мн.
1-я ас. ува́льваюся ува́льваемся
2-я ас. ува́льваешся ува́льваецеся
3-я ас. ува́льваецца ува́льваюцца
Прошлы час
м. ува́льваўся ува́льваліся
ж. ува́львалася
н. ува́львалася
Загадны лад
2-я ас. ува́львайся ува́львайцеся
Дзеепрыслоўе
цяп. час ува́льваючыся

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996.

ува́льваць

дзеяслоў, пераходны/непераходны, незакончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне

Цяперашні час
адз. мн.
1-я ас. ува́льваю ува́льваем
2-я ас. ува́льваеш ува́льваеце
3-я ас. ува́львае ува́льваюць
Прошлы час
м. ува́льваў ува́львалі
ж. ува́львала
н. ува́львала
Загадны лад
2-я ас. ува́львай ува́львайце
Дзеепрыслоўе
цяп. час ува́льваючы

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012.

ува́льнасць

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 3 скланенне

адз.
Н. ува́льнасць
Р. ува́льнасці
Д. ува́льнасці
В. ува́льнасць
Т. ува́льнасцю
М. ува́льнасці

Крыніцы: nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsbm1984.

увамкну́ць

‘уваткнуць што-небудзь’

дзеяслоў, пераходны, закончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне

Будучы час
адз. мн.
1-я ас. увамкну́ увамкнё́м
2-я ас. увамкне́ш увамкняце́
3-я ас. увамкне́ увамкну́ць
Прошлы час
м. увамкну́ў увамкну́лі
ж. увамкну́ла
н. увамкну́ла
Загадны лад
2-я ас. увамкні́ увамкні́це
Дзеепрыслоўе
прош. час увамкну́ўшы

Крыніцы: piskunou2012.

увамле́ць

дзеяслоў, непераходны, закончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне

Будучы час
адз. мн.
1-я ас. увамле́ю увамле́ем
2-я ас. увамле́еш увамле́еце
3-я ас. увамле́е увамле́юць
Прошлы час
м. увамле́ў увамле́лі
ж. увамле́ла
н. увамле́ла
Загадны лад
2-я ас. увамле́й увамле́йце
Дзеепрыслоўе
прош. час увамле́ўшы

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012, tsbm1984.

увамну́ць

‘умяць што-небудзь’

дзеяслоў, пераходны, закончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне

Будучы час
адз. мн.
1-я ас. увамну́ увамнё́м
2-я ас. увамне́ш увамняце́
3-я ас. увамне́ увамну́ць
Прошлы час
м. увамну́ў увамну́лі
ж. увамну́ла
н. увамну́ла
Загадны лад
2-я ас. увамні́ увамні́це
Дзеепрыслоўе
прош. час увамну́ўшы

Крыніцы: piskunou2012.

увамча́цца

дзеяслоў, непераходны, закончанае трыванне, зваротны, 2-е спражэнне

Будучы час
адз. мн.
1-я ас. увамчу́ся увамчы́мся
2-я ас. увамчы́шся увамчыце́ся
3-я ас. увамчы́цца увамча́цца
Прошлы час
м. увамча́ўся увамча́ліся
ж. увамча́лася
н. увамча́лася
Загадны лад
2-я ас. увамчы́ся увамчы́цеся
Дзеепрыслоўе
прош. час увамча́ўшыся

Крыніцы: dzsl2007, piskunou2012, sbm2012, tsbm1984.

увамча́ць

дзеяслоў, пераходны, закончанае трыванне, незваротны, 2-е спражэнне

Будучы час
адз. мн.
1-я ас. увамчу́ увамчы́м
2-я ас. увамчы́ш увамчыце́
3-я ас. увамчы́ць увамча́ць
Прошлы час
м. увамча́ў увамча́лі
ж. увамча́ла
н. увамча́ла
Загадны лад
2-я ас. увамчы́ увамчы́це
Дзеепрыслоўе
прош. час увамча́ўшы

Крыніцы: dzsl2007, piskunou2012, sbm2012, tsbm1984.