увамча́ць

дзеяслоў, пераходны, закончанае трыванне, незваротны, 2-е спражэнне

Будучы час
адз. мн.
1-я ас. увамчу́ увамчы́м
2-я ас. увамчы́ш увамчыце́
3-я ас. увамчы́ць увамча́ць
Прошлы час
м. увамча́ў увамча́лі
ж. увамча́ла
н. увамча́ла
Загадны лад
2-я ас. увамчы́ увамчы́це
Дзеепрыслоўе
прош. час увамча́ўшы

Крыніцы: dzsl2007, piskunou2012, sbm2012, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)