Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)

Скарачэнні

набушава́ць

дзеяслоў, непераходны, закончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне

Будучы час
адз. мн.
1-я ас. набушу́ю набушу́ем
2-я ас. набушу́еш набушу́еце
3-я ас. набушу́е набушу́юць
Прошлы час
м. набушава́ў набушава́лі
ж. набушава́ла
н. набушава́ла
Загадны лад
2-я ас. набушу́й набушу́йце
Дзеепрыслоўе
прош. час набушава́ўшы

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012.

набуя́ніцца

дзеяслоў, непераходны, закончанае трыванне, зваротны, 2-е спражэнне

Будучы час
адз. мн.
1-я ас. набуя́нюся набуя́німся
2-я ас. набуя́нішся набуя́ніцеся
3-я ас. набуя́ніцца набуя́няцца
Прошлы час
м. набуя́ніўся набуя́ніліся
ж. набуя́нілася
н. набуя́нілася
Загадны лад
2-я ас. набуя́нься набуя́ньцеся
Дзеепрыслоўе
прош. час набуя́ніўшыся

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

набуя́ніць

дзеяслоў, непераходны, закончанае трыванне, незваротны, 2-е спражэнне

Будучы час
адз. мн.
1-я ас. набуя́ню набуя́нім
2-я ас. набуя́ніш набуя́ніце
3-я ас. набуя́ніць набуя́няць
Прошлы час
м. набуя́ніў набуя́нілі
ж. набуя́ніла
н. набуя́ніла
Загадны лад
2-я ас. набуя́нь набуя́ньце
Дзеепрыслоўе
прош. час набуя́ніўшы

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

набыва́льніцтва

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне

адз.
Н. набыва́льніцтва
Р. набыва́льніцтва
Д. набыва́льніцтву
В. набыва́льніцтва
Т. набыва́льніцтвам
М. набыва́льніцтве

Крыніцы: piskunou2012.

набыва́нне

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне

адз.
Н. набыва́нне
Р. набыва́ння
Д. набыва́нню
В. набыва́нне
Т. набыва́ннем
М. набыва́нні

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012.

набыва́цца

дзеяслоў, непераходны, незакончанае трыванне, зваротны, 1-е спражэнне

Цяперашні час
адз. мн.
1-я ас. - -
2-я ас. - -
3-я ас. набыва́ецца набыва́юцца
Прошлы час
м. набыва́ўся набыва́ліся
ж. набыва́лася
н. набыва́лася

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012, tsbm1984.

набыва́ць

дзеяслоў, пераходны, незакончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне

Цяперашні час
адз. мн.
1-я ас. набыва́ю набыва́ем
2-я ас. набыва́еш набыва́еце
3-я ас. набыва́е набыва́юць
Прошлы час
м. набыва́ў набыва́лі
ж. набыва́ла
н. набыва́ла
Загадны лад
2-я ас. набыва́й набыва́йце
Дзеепрыслоўе
цяп. час набыва́ючы

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

набыва́чка

назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, жаночы род, 2 скланенне

адз. мн.
Н. набыва́чка набыва́чкі
Р. набыва́чкі набыва́чак
Д. набыва́чцы набыва́чкам
В. набыва́чку набыва́чак
Т. набыва́чкай
набыва́чкаю
набыва́чкамі
М. набыва́чцы набыва́чках

Крыніцы: piskunou2012.

набы́ліць

‘распавесці, апісаць што-небудзь і без прамога дапаўнення’

дзеяслоў, пераходны/непераходны, закончанае трыванне, незваротны, 2-е спражэнне

Будучы час
адз. мн.
1-я ас. набы́лю набы́лім
2-я ас. набы́ліш набы́ліце
3-я ас. набы́ліць набы́ляць
Прошлы час
м. набы́ліў набы́лілі
ж. набы́ліла
н. набы́ліла
Загадны лад
2-я ас. набы́ль набы́льце
Дзеепрыслоўе
прош. час набы́ліўшы

Крыніцы: piskunou2012.

набы́льваць

‘распавядаць, апісваць, пісаць што-небудзь і без прамога дапаўнення; выступаць у пэўнай якасці, мерыцца ў каго-небудзь (набыльваць на кавалера)’

дзеяслоў, пераходны/непераходны, незакончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне

Цяперашні час
адз. мн.
1-я ас. набы́льваю набы́льваем
2-я ас. набы́льваеш набы́льваеце
3-я ас. набы́львае набы́льваюць
Прошлы час
м. набы́льваў набы́львалі
ж. набы́львала
н. набы́львала
Загадны лад
2-я ас. набы́львай набы́львайце
Дзеепрыслоўе
цяп. час набы́льваючы

Крыніцы: piskunou2012.