набушава́ць
дзеяслоў, непераходны, закончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне
Будучы час |
|
адз. |
мн. |
1-я ас. |
набушу́ю |
набушу́ем |
2-я ас. |
набушу́еш |
набушу́еце |
3-я ас. |
набушу́е |
набушу́юць |
Прошлы час |
м. |
набушава́ў |
набушава́лі |
ж. |
набушава́ла |
н. |
набушава́ла |
Загадны лад |
2-я ас. |
набушу́й |
набушу́йце |
Дзеепрыслоўе |
прош. час |
набушава́ўшы |
Крыніцы:
dzsl2007,
krapivabr2012,
piskunou2012,
sbm2012.
набуя́ніцца
дзеяслоў, непераходны, закончанае трыванне, зваротны, 2-е спражэнне
Будучы час |
|
адз. |
мн. |
1-я ас. |
набуя́нюся |
набуя́німся |
2-я ас. |
набуя́нішся |
набуя́ніцеся |
3-я ас. |
набуя́ніцца |
набуя́няцца |
Прошлы час |
м. |
набуя́ніўся |
набуя́ніліся |
ж. |
набуя́нілася |
н. |
набуя́нілася |
Загадны лад |
2-я ас. |
набуя́нься |
набуя́ньцеся |
Дзеепрыслоўе |
прош. час |
набуя́ніўшыся |
Крыніцы:
dzsl2007,
krapivabr2012,
piskunou2012,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
набуя́ніць
дзеяслоў, непераходны, закончанае трыванне, незваротны, 2-е спражэнне
Будучы час |
|
адз. |
мн. |
1-я ас. |
набуя́ню |
набуя́нім |
2-я ас. |
набуя́ніш |
набуя́ніце |
3-я ас. |
набуя́ніць |
набуя́няць |
Прошлы час |
м. |
набуя́ніў |
набуя́нілі |
ж. |
набуя́ніла |
н. |
набуя́ніла |
Загадны лад |
2-я ас. |
набуя́нь |
набуя́ньце |
Дзеепрыслоўе |
прош. час |
набуя́ніўшы |
Крыніцы:
dzsl2007,
krapivabr2012,
piskunou2012,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
набыва́льніцтва
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне
|
адз. |
Н. |
набыва́льніцтва |
Р. |
набыва́льніцтва |
Д. |
набыва́льніцтву |
В. |
набыва́льніцтва |
Т. |
набыва́льніцтвам |
М. |
набыва́льніцтве |
Крыніцы:
piskunou2012.
набыва́нне
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне
|
адз. |
Н. |
набыва́нне |
Р. |
набыва́ння |
Д. |
набыва́нню |
В. |
набыва́нне |
Т. |
набыва́ннем |
М. |
набыва́нні |
Крыніцы:
krapivabr2012,
nazounik2008,
piskunou2012,
sbm2012.
набыва́цца
дзеяслоў, непераходны, незакончанае трыванне, зваротны, 1-е спражэнне
Цяперашні час |
|
адз. |
мн. |
1-я ас. |
- |
- |
2-я ас. |
- |
- |
3-я ас. |
набыва́ецца |
набыва́юцца |
Прошлы час |
м. |
набыва́ўся |
набыва́ліся |
ж. |
набыва́лася |
н. |
набыва́лася |
Крыніцы:
dzsl2007,
krapivabr2012,
piskunou2012,
sbm2012,
tsbm1984.
набыва́ць
дзеяслоў, пераходны, незакончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне
Цяперашні час |
|
адз. |
мн. |
1-я ас. |
набыва́ю |
набыва́ем |
2-я ас. |
набыва́еш |
набыва́еце |
3-я ас. |
набыва́е |
набыва́юць |
Прошлы час |
м. |
набыва́ў |
набыва́лі |
ж. |
набыва́ла |
н. |
набыва́ла |
Загадны лад |
2-я ас. |
набыва́й |
набыва́йце |
Дзеепрыслоўе |
цяп. час |
набыва́ючы |
Крыніцы:
dzsl2007,
krapivabr2012,
piskunou2012,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
набыва́чка
назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, жаночы род, 2 скланенне
|
адз. |
мн. |
Н. |
набыва́чка |
набыва́чкі |
Р. |
набыва́чкі |
набыва́чак |
Д. |
набыва́чцы |
набыва́чкам |
В. |
набыва́чку |
набыва́чак |
Т. |
набыва́чкай набыва́чкаю |
набыва́чкамі |
М. |
набыва́чцы |
набыва́чках |
Крыніцы:
piskunou2012.
набы́ліць
‘распавесці, апісаць што-небудзь і без прамога дапаўнення’
дзеяслоў, пераходны/непераходны, закончанае трыванне, незваротны, 2-е спражэнне
Будучы час |
|
адз. |
мн. |
1-я ас. |
набы́лю |
набы́лім |
2-я ас. |
набы́ліш |
набы́ліце |
3-я ас. |
набы́ліць |
набы́ляць |
Прошлы час |
м. |
набы́ліў |
набы́лілі |
ж. |
набы́ліла |
н. |
набы́ліла |
Загадны лад |
2-я ас. |
набы́ль |
набы́льце |
Дзеепрыслоўе |
прош. час |
набы́ліўшы |
Крыніцы:
piskunou2012.
набы́льваць
‘распавядаць, апісваць, пісаць што-небудзь і без прамога дапаўнення; выступаць у пэўнай якасці, мерыцца ў каго-небудзь (набыльваць на кавалера)’
дзеяслоў, пераходны/непераходны, незакончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне
Цяперашні час |
|
адз. |
мн. |
1-я ас. |
набы́льваю |
набы́льваем |
2-я ас. |
набы́льваеш |
набы́льваеце |
3-я ас. |
набы́львае |
набы́льваюць |
Прошлы час |
м. |
набы́льваў |
набы́львалі |
ж. |
набы́львала |
н. |
набы́львала |
Загадны лад |
2-я ас. |
набы́львай |
набы́львайце |
Дзеепрыслоўе |
цяп. час |
набы́льваючы |
Крыніцы:
piskunou2012.