набы́льваць
‘распавядаць, апісваць, пісаць што-небудзь і без прамога дапаўнення; выступаць у пэўнай якасці, мерыцца ў каго-небудзь (набыльваць на кавалера)’
дзеяслоў, пераходны/непераходны, незакончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне
| Цяперашні час | ||
|---|---|---|
| набы́льваю | набы́льваем | |
| набы́льваеш | набы́льваеце | |
| набы́львае | набы́льваюць | |
| Прошлы час | ||
| набы́льваў | набы́львалі | |
| набы́львала | ||
| набы́львала | ||
| Загадны лад | ||
| набы́львай | набы́львайце | |
| Дзеепрыслоўе | ||
| набы́льваючы | ||
Крыніцы:
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)