набуя́ніць

дзеяслоў, непераходны, закончанае трыванне, незваротны, 2-е спражэнне

Будучы час
адз. мн.
1-я ас. набуя́ню набуя́нім
2-я ас. набуя́ніш набуя́ніце
3-я ас. набуя́ніць набуя́няць
Прошлы час
м. набуя́ніў набуя́нілі
ж. набуя́ніла
н. набуя́ніла
Загадны лад
2-я ас. набуя́нь набуя́ньце
Дзеепрыслоўе
прош. час набуя́ніўшы

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)