набы́ліць

‘распавесці, апісаць што-небудзь і без прамога дапаўнення’

дзеяслоў, пераходны/непераходны, закончанае трыванне, незваротны, 2-е спражэнне

Будучы час
адз. мн.
1-я ас. набы́лю набы́лім
2-я ас. набы́ліш набы́ліце
3-я ас. набы́ліць набы́ляць
Прошлы час
м. набы́ліў набы́лілі
ж. набы́ліла
н. набы́ліла
Загадны лад
2-я ас. набы́ль набы́льце
Дзеепрыслоўе
прош. час набы́ліўшы

Крыніцы: piskunou2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)