вы́тузаць
дзеяслоў, пераходны, закончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне
| Будучы час |
|
адз. |
мн. |
| 1-я ас. |
вы́тузаю |
вы́тузаем |
| 2-я ас. |
вы́тузаеш |
вы́тузаеце |
| 3-я ас. |
вы́тузае |
вы́тузаюць |
| Прошлы час |
| м. |
вы́тузаў |
вы́тузалі |
| ж. |
вы́тузала |
| н. |
вы́тузала |
| Загадны лад |
| 2-я ас. |
вы́тузай |
вы́тузайце |
| Дзеепрыслоўе |
| прош. час |
вы́тузаўшы |
Крыніцы:
piskunou2012.
вы́туліцца
дзеяслоў, непераходны, закончанае трыванне, зваротны, 2-е спражэнне
| Будучы час |
|
адз. |
мн. |
| 1-я ас. |
вы́тулюся |
вы́тулімся |
| 2-я ас. |
вы́тулішся |
вы́туліцеся |
| 3-я ас. |
вы́туліцца |
вы́туляцца |
| Прошлы час |
| м. |
вы́туліўся |
вы́туліліся |
| ж. |
вы́тулілася |
| н. |
вы́тулілася |
| Загадны лад |
| 2-я ас. |
вы́туліся |
вы́туліцеся |
| Дзеепрыслоўе |
| прош. час |
вы́туліўшыся |
Крыніцы:
piskunou2012.
вы́туліць
‘ссунуць, перамясціць каго-небудзь, што-небудзь за межы чаго-небудзь’
дзеяслоў, пераходны, закончанае трыванне, незваротны, 2-е спражэнне
| Будучы час |
|
адз. |
мн. |
| 1-я ас. |
вы́тулю |
вы́тулім |
| 2-я ас. |
вы́туліш |
вы́туліце |
| 3-я ас. |
вы́туліць |
вы́туляць |
| Прошлы час |
| м. |
вы́туліў |
вы́тулілі |
| ж. |
вы́туліла |
| н. |
вы́туліла |
| Загадны лад |
| 2-я ас. |
вы́тулі |
вы́туліце |
| Дзеепрыслоўе |
| прош. час |
вы́туліўшы |
Крыніцы:
piskunou2012.
вытуля́цца
дзеяслоў, непераходны, незакончанае трыванне, зваротны, 1-е спражэнне
| Цяперашні час |
|
адз. |
мн. |
| 1-я ас. |
вытуля́юся |
вытуля́емся |
| 2-я ас. |
вытуля́ешся |
вытуля́ецеся |
| 3-я ас. |
вытуля́ецца |
вытуля́юцца |
| Прошлы час |
| м. |
вытуля́ўся |
вытуля́ліся |
| ж. |
вытуля́лася |
| н. |
вытуля́лася |
| Загадны лад |
| 2-я ас. |
вытуля́йся |
вытуля́йцеся |
| Дзеепрыслоўе |
| цяп. час |
вытуля́ючыся |
Крыніцы:
piskunou2012.
вытуля́ць
‘ссоўваць, перамяшчаць каго-небудзь, што-небудзь за межы чаго-небудзь’
дзеяслоў, пераходны, незакончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне
| Цяперашні час |
|
адз. |
мн. |
| 1-я ас. |
вытуля́ю |
вытуля́ем |
| 2-я ас. |
вытуля́еш |
вытуля́еце |
| 3-я ас. |
вытуля́е |
вытуля́юць |
| Прошлы час |
| м. |
вытуля́ў |
вытуля́лі |
| ж. |
вытуля́ла |
| н. |
вытуля́ла |
| Загадны лад |
| 2-я ас. |
вытуля́й |
вытуля́йце |
| Дзеепрыслоўе |
| цяп. час |
вытуля́ючы |
Крыніцы:
piskunou2012.
вы́туманены
дзеепрыметнік, залежны стан, прошлы час, закончанае трыванне
|
адз. |
мн. |
| м. |
ж. |
н. |
- |
| Н. |
вы́туманены |
вы́туманеная |
вы́туманенае |
вы́туманеныя |
| Р. |
вы́туманенага |
вы́туманенай вы́туманенае |
вы́туманенага |
вы́туманеных |
| Д. |
вы́туманенаму |
вы́туманенай |
вы́туманенаму |
вы́туманеным |
| В. |
вы́туманены (неадуш.) вы́туманенага (адуш.) |
вы́туманеную |
вы́туманенае |
вы́туманеныя (неадуш.) вы́туманеных (адуш.) |
| Т. |
вы́туманеным |
вы́туманенай вы́туманенаю |
вы́туманеным |
вы́туманенымі |
| М. |
вы́туманеным |
вы́туманенай |
вы́туманеным |
вы́туманеных |
Крыніцы:
piskunou2012.
вы́туманіць
дзеяслоў, пераходны, закончанае трыванне, незваротны, 2-е спражэнне
| Будучы час |
|
адз. |
мн. |
| 1-я ас. |
вы́туманю |
вы́туманім |
| 2-я ас. |
вы́туманіш |
вы́туманіце |
| 3-я ас. |
вы́туманіць |
вы́туманяць |
| Прошлы час |
| м. |
вы́туманіў |
вы́туманілі |
| ж. |
вы́туманіла |
| н. |
вы́туманіла |
| Дзеепрыслоўе |
| прош. час |
вы́туманіўшы |
Крыніцы:
piskunou2012.
вытума́ньванне
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне
|
адз. |
| Н. |
вытума́ньванне |
| Р. |
вытума́ньвання |
| Д. |
вытума́ньванню |
| В. |
вытума́ньванне |
| Т. |
вытума́ньваннем |
| М. |
вытума́ньванні |
Крыніцы:
piskunou2012.
вытума́ньваць
‘выпрошваць каго-небудзь, што-небудзь падманам’
дзеяслоў, пераходны, незакончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне
| Цяперашні час |
|
адз. |
мн. |
| 1-я ас. |
вытума́ньваю |
вытума́ньваем |
| 2-я ас. |
вытума́ньваеш |
вытума́ньваеце |
| 3-я ас. |
вытума́ньвае |
вытума́ньваюць |
| Прошлы час |
| м. |
вытума́ньваў |
вытума́ньвалі |
| ж. |
вытума́ньвала |
| н. |
вытума́ньвала |
| Загадны лад |
| 2-я ас. |
вытума́ньвай |
вытума́ньвайце |
| Дзеепрыслоўе |
| цяп. час |
вытума́ньваючы |
Крыніцы:
piskunou2012.
выту́пванне
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне
|
адз. |
| Н. |
выту́пванне |
| Р. |
выту́пвання |
| Д. |
выту́пванню |
| В. |
выту́пванне |
| Т. |
выту́пваннем |
| М. |
выту́пванні |
Крыніцы:
piskunou2012.