вытуля́ць
‘ссоўваць, перамяшчаць каго-небудзь, што-небудзь за межы чаго-небудзь’
дзеяслоў, пераходны, незакончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне
| Цяперашні час | ||
|---|---|---|
| вытуля́ю | вытуля́ем | |
| вытуля́еш | вытуля́еце | |
| вытуля́е | вытуля́юць | |
| Прошлы час | ||
| вытуля́ў | вытуля́лі | |
| вытуля́ла | ||
| вытуля́ла | ||
| Загадны лад | ||
| вытуля́й | вытуля́йце | |
| Дзеепрыслоўе | ||
| вытуля́ючы | ||
Крыніцы:
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)