вытума́ньванне
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне
вытума́ньванне | |
вытума́ньвання | |
вытума́ньванню | |
вытума́ньванне | |
вытума́ньваннем | |
вытума́ньванні |
Крыніцы:
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)