вы́туліць
‘ссунуць, перамясціць каго-небудзь, што-небудзь за межы чаго-небудзь’
дзеяслоў, пераходны, закончанае трыванне, незваротны, 2-е спражэнне
| Будучы час | ||
|---|---|---|
| вы́тулю | вы́тулім | |
| вы́туліш | вы́туліце | |
| вы́туліць | вы́туляць | |
| Прошлы час | ||
| вы́туліў | вы́тулілі | |
| вы́туліла | ||
| вы́туліла | ||
| Загадны лад | ||
| вы́тулі | вы́туліце | |
| Дзеепрыслоўе | ||
| вы́туліўшы | ||
Крыніцы:
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)