Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)

Скарачэнні
абвгдеёжзійклмнопрстуфхцчшэюя
абвгдеёжзклмнопрстуўхцчшя
абгеёжікпсухчшя

імпатэ́нт

назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. імпатэ́нт імпатэ́нты
Р. імпатэ́нта імпатэ́нтаў
Д. імпатэ́нту імпатэ́нтам
В. імпатэ́нта імпатэ́нтаў
Т. імпатэ́нтам імпатэ́нтамі
М. імпатэ́нце імпатэ́нтах

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

імпатэ́нтнасць

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 3 скланенне

адз.
Н. імпатэ́нтнасць
Р. імпатэ́нтнасці
Д. імпатэ́нтнасці
В. імпатэ́нтнасць
Т. імпатэ́нтнасцю
М. імпатэ́нтнасці

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012.

імпатэ́нтны

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. імпатэ́нтны імпатэ́нтная імпатэ́нтнае імпатэ́нтныя
Р. імпатэ́нтнага імпатэ́нтнай
імпатэ́нтнае		 імпатэ́нтнага імпатэ́нтных
Д. імпатэ́нтнаму імпатэ́нтнай імпатэ́нтнаму імпатэ́нтным
В. імпатэ́нтны (неадуш.)
імпатэ́нтнага (адуш.)		 імпатэ́нтную імпатэ́нтнае імпатэ́нтныя (неадуш.)
імпатэ́нтных (адуш.)
Т. імпатэ́нтным імпатэ́нтнай
імпатэ́нтнаю		 імпатэ́нтным імпатэ́нтнымі
М. імпатэ́нтным імпатэ́нтнай імпатэ́нтным імпатэ́нтных

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, prym2009, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

імпатэ́нцкі

прыметнік, якасны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. імпатэ́нцкі імпатэ́нцкая імпатэ́нцкае імпатэ́нцкія
Р. імпатэ́нцкага імпатэ́нцкай
імпатэ́нцкае		 імпатэ́нцкага імпатэ́нцкіх
Д. імпатэ́нцкаму імпатэ́нцкай імпатэ́нцкаму імпатэ́нцкім
В. імпатэ́нцкі (неадуш.)
імпатэ́нцкага (адуш.)		 імпатэ́нцкую імпатэ́нцкае імпатэ́нцкія (неадуш.)
імпатэ́нцкіх (адуш.)
Т. імпатэ́нцкім імпатэ́нцкай
імпатэ́нцкаю		 імпатэ́нцкім імпатэ́нцкімі
М. імпатэ́нцкім імпатэ́нцкай імпатэ́нцкім імпатэ́нцкіх

Крыніцы: piskunou2012, tsblm1996.

імпатэ́нцкі

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. імпатэ́нцкі імпатэ́нцкая імпатэ́нцкае імпатэ́нцкія
Р. імпатэ́нцкага імпатэ́нцкай
імпатэ́нцкае		 імпатэ́нцкага імпатэ́нцкіх
Д. імпатэ́нцкаму імпатэ́нцкай імпатэ́нцкаму імпатэ́нцкім
В. імпатэ́нцкі (неадуш.)
імпатэ́нцкага (адуш.)		 імпатэ́нцкую імпатэ́нцкае імпатэ́нцкія (неадуш.)
імпатэ́нцкіх (адуш.)
Т. імпатэ́нцкім імпатэ́нцкай
імпатэ́нцкаю		 імпатэ́нцкім імпатэ́нцкімі
М. імпатэ́нцкім імпатэ́нцкай імпатэ́нцкім імпатэ́нцкіх

Крыніцы: piskunou2012, tsblm1996.

імпатэ́нцыя

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне

адз.
Н. імпатэ́нцыя
Р. імпатэ́нцыі
Д. імпатэ́нцыі
В. імпатэ́нцыю
Т. імпатэ́нцыяй
імпатэ́нцыяю
М. імпатэ́нцыі

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

імпеда́нс

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз.
Н. імпеда́нс
Р. імпеда́нсу
Д. імпеда́нсу
В. імпеда́нс
Т. імпеда́нсам
М. імпеда́нсе

Крыніцы: piskunou2012.

імпе́лер

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. імпе́лер імпе́леры
Р. імпе́лера імпе́лераў
Д. імпе́леру імпе́лерам
В. імпе́лер імпе́леры
Т. імпе́лерам імпе́лерамі
М. імпе́леры імпе́лерах

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012.

імпера́тар

назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. імпера́тар імпера́тары
Р. імпера́тара імпера́тараў
Д. імпера́тару імпера́тарам
В. імпера́тара імпера́тараў
Т. імпера́тарам імпера́тарамі
М. імпера́тару імпера́тарах

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

імпера́тарскі

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. імпера́тарскі імпера́тарская імпера́тарскае імпера́тарскія
Р. імпера́тарскага імпера́тарскай
імпера́тарскае		 імпера́тарскага імпера́тарскіх
Д. імпера́тарскаму імпера́тарскай імпера́тарскаму імпера́тарскім
В. імпера́тарскі (неадуш.)
імпера́тарскага (адуш.)		 імпера́тарскую імпера́тарскае імпера́тарскія (неадуш.)
імпера́тарскіх (адуш.)
Т. імпера́тарскім імпера́тарскай
імпера́тарскаю		 імпера́тарскім імпера́тарскімі
М. імпера́тарскім імпера́тарскай імпера́тарскім імпера́тарскіх

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, prym2009, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.