імпатэ́нтны

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. імпатэ́нтны імпатэ́нтная імпатэ́нтнае імпатэ́нтныя
Р. імпатэ́нтнага імпатэ́нтнай
імпатэ́нтнае		 імпатэ́нтнага імпатэ́нтных
Д. імпатэ́нтнаму імпатэ́нтнай імпатэ́нтнаму імпатэ́нтным
В. імпатэ́нтны (неадуш.)
імпатэ́нтнага (адуш.)		 імпатэ́нтную імпатэ́нтнае імпатэ́нтныя (неадуш.)
імпатэ́нтных (адуш.)
Т. імпатэ́нтным імпатэ́нтнай
імпатэ́нтнаю		 імпатэ́нтным імпатэ́нтнымі
М. імпатэ́нтным імпатэ́нтнай імпатэ́нтным імпатэ́нтных

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, prym2009, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)