эласці́навы
прыметнік, адносны
|
адз. |
мн. |
м. |
ж. |
н. |
- |
Н. |
эласці́навы |
эласці́навая |
эласці́навае |
эласці́навыя |
Р. |
эласці́навага |
эласці́навай эласці́навае |
эласці́навага |
эласці́навых |
Д. |
эласці́наваму |
эласці́навай |
эласці́наваму |
эласці́навым |
В. |
эласці́навы (неадуш.) эласці́навага (адуш.) |
эласці́навую |
эласці́навае |
эласці́навыя (неадуш.) эласці́навых (адуш.) |
Т. |
эласці́навым |
эласці́навай эласці́наваю |
эласці́навым |
эласці́навымі |
М. |
эласці́навым |
эласці́навай |
эласці́навым |
эласці́навых |
Крыніцы:
krapivabr2012,
piskunou2012,
prym2009,
sbm2012,
tsbm1984.
элаты́ў
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
|
адз. |
мн. |
Н. |
элаты́ў |
элаты́вы |
Р. |
элаты́ва |
элаты́ваў |
Д. |
элаты́ву |
элаты́вам |
В. |
элаты́ў |
элаты́вы |
Т. |
элаты́вам |
элаты́вамі |
М. |
элаты́ве |
элаты́вах |
Крыніцы:
piskunou2012.
Э́лачка
назоўнік, уласны, адушаўлёны, асабовы, жаночы род, 2 скланенне
|
адз. |
мн. |
Н. |
Э́лачка |
Э́лачкі |
Р. |
Э́лачкі |
Э́лачак |
Д. |
Э́лачцы |
Э́лачкам |
В. |
Э́лачку |
Э́лачак |
Т. |
Э́лачкай Э́лачкаю |
Э́лачкамі |
М. |
Э́лачцы |
Э́лачках |
элаяпла́ст
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
|
адз. |
мн. |
Н. |
элаяпла́ст |
элаяпла́сты |
Р. |
элаяпла́ста |
элаяпла́стаў |
Д. |
элаяпла́сту |
элаяпла́стам |
В. |
элаяпла́ст |
элаяпла́сты |
Т. |
элаяпла́стам |
элаяпла́стамі |
М. |
элаяпла́сце |
элаяпла́стах |
Крыніцы:
piskunou2012.