Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)

Скарачэнні
абвгдеёжзійклмнопрстуфхцчшэюя
авклмоухцшыэ
бвджійклмнпртфхцчш

чу́біць

дзеяслоў, пераходны, незакончанае трыванне, незваротны, 2-е спражэнне

Цяперашні час
адз. мн.
1-я ас. чу́блю чу́бім
2-я ас. чу́біш чу́біце
3-я ас. чу́біць чу́бяць
Прошлы час
м. чу́біў чу́білі
ж. чу́біла
н. чу́біла
Загадны лад
2-я ас. чу́б чу́бце
Дзеепрыслоўе
цяп. час чу́бячы

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

чу́бка

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне

адз. мн.
Н. чу́бка чу́бкі
Р. чу́бкі чу́бак
Д. чу́бцы чу́бкам
В. чу́бку чу́бкі
Т. чу́бкай
чу́бкаю		 чу́бкамі
М. чу́бцы чу́бках

Крыніцы: piskunou2012.

чубну́ць

‘аднакратны дзеяслоў да чубіць - драць за хахол’

дзеяслоў, пераходны, закончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне

Будучы час
адз. мн.
1-я ас. чубну́ чубнё́м
2-я ас. чубне́ш чубняце́
3-я ас. чубне́ чубну́ць
Прошлы час
м. чубну́ў чубну́лі
ж. чубну́ла
н. чубну́ла
Загадны лад
2-я ас. чубні́ чубні́це
Дзеепрыслоўе
прош. час чубну́ўшы

Крыніцы: piskunou2012.

чубо́к

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. чубо́к чубкі́
Р. чубка́ чубко́ў
Д. чубку́ чубка́м
В. чубо́к чубкі́
Т. чубко́м чубка́мі
М. чубку́ чубка́х

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

чу́бчык

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. чу́бчык чу́бчыкі
Р. чу́бчыка чу́бчыкаў
Д. чу́бчыку чу́бчыкам
В. чу́бчык чу́бчыкі
Т. чу́бчыкам чу́бчыкамі
М. чу́бчыку чу́бчыках

Крыніцы: piskunou2012.

чува́нне

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне

адз.
Н. чува́нне
Р. чува́ння
Д. чува́нню
В. чува́нне
Т. чува́ннем
М. чува́нні

Крыніцы: piskunou2012.

чува́ны

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. чува́ны чува́ная чува́нае чува́ныя
Р. чува́нага чува́най
чува́нае		 чува́нага чува́ных
Д. чува́наму чува́най чува́наму чува́ным
В. чува́ны (неадуш.)
чува́нага (адуш.)		 чува́ную чува́нае чува́ныя (неадуш.)
чува́ных (адуш.)
Т. чува́ным чува́най
чува́наю		 чува́ным чува́нымі
М. чува́ным чува́най чува́ным чува́ных

Крыніцы: piskunou2012.

чува́ны

дзеепрыметнік, залежны стан, прошлы час, незакончанае трыванне

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. чува́ны чува́ная чува́нае чува́ныя
Р. чува́нага чува́най
чува́нае		 чува́нага чува́ных
Д. чува́наму чува́най чува́наму чува́ным
В. чува́ны (неадуш.)
чува́нага (адуш.)		 чува́ную чува́нае чува́ныя (неадуш.)
чува́ных (адуш.)
Т. чува́ным чува́най
чува́наю		 чува́ным чува́нымі
М. чува́ным чува́най чува́ным чува́ных

Крыніцы: piskunou2012.

Чува́тава

назоўнік, уласны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне

адз.
Н. Чува́тава
Р. Чува́тава
Д. Чува́таву
В. Чува́тава
Т. Чува́тавам
М. Чува́таве

чува́цца

дзеяслоў, непераходны, незакончанае трыванне, зваротны, 1-е спражэнне

Цяперашні час
адз. мн.
1-я ас. - -
2-я ас. - -
3-я ас. чува́ецца чува́юцца
Прошлы час
м. чува́ўся чува́ліся
ж. чува́лася
н. чува́лася
Дзеепрыслоўе
цяп. час чува́ючыся

Крыніцы: piskunou2012.