Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)

Скарачэнні

урукапа́шную

прыслоўе

станоўч. выш. найвыш.
урукапа́шную - -

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, prym2009, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

уру́нець

дзеяслоў, непераходны, закончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне

Будучы час
адз. мн.
1-я ас. - -
2-я ас. - -
3-я ас. уру́нее уру́неюць
Прошлы час
м. уру́неў уру́нелі
ж. уру́нела
н. уру́нела
Дзеепрыслоўе
прош. час уру́неўшы

Крыніцы: piskunou2012.

уру́ніцца

дзеяслоў, непераходны, закончанае трыванне, зваротны, 2-е спражэнне

Будучы час
адз. мн.
1-я ас. - -
2-я ас. - -
3-я ас. уру́ніцца уру́няцца
Прошлы час
м. уру́ніўся уру́ніліся
ж. уру́нілася
н. уру́нілася
Дзеепрыслоўе
прош. час уру́ніўшыся

Крыніцы: piskunou2012.

уру́піцца

дзеяслоў, непераходны, закончанае трыванне, зваротны, 2-е спражэнне

Будучы час
адз. мн.
1-я ас. уру́плюся уру́пімся
2-я ас. уру́пішся уру́піцеся
3-я ас. уру́піцца уру́пяцца
Прошлы час
м. уру́піўся уру́піліся
ж. уру́пілася
н. уру́пілася
Загадны лад
2-я ас. уру́пся уру́пцеся
Дзеепрыслоўе
прош. час уру́піўшыся

Крыніцы: piskunou2012.

уру́піць

‘прыспічыць’

дзеяслоў, непераходны, закончанае трыванне, незваротны, 2-е спражэнне

Будучы час
адз. мн.
1-я ас. - -
2-я ас. - -
3-я ас. уру́піць -
Прошлы час
м. - -
ж. -
н. уру́піла

Крыніцы: piskunou2012.

уру́пліваць

‘прыспічваць’

дзеяслоў, непераходны, незакончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне

Цяперашні час
адз. мн.
1-я ас. - -
2-я ас. - -
3-я ас. уру́плівае -
Прошлы час
м. - -
ж. -
н. уру́плівала

Крыніцы: piskunou2012.

уру́цкі

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. уру́цкі уру́цкая уру́цкае уру́цкія
Р. уру́цкага уру́цкай
уру́цкае
уру́цкага уру́цкіх
Д. уру́цкаму уру́цкай уру́цкаму уру́цкім
В. уру́цкі (неадуш.)
уру́цкага (адуш.)
уру́цкую уру́цкае уру́цкія (неадуш.)
уру́цкіх (адуш.)
Т. уру́цкім уру́цкай
уру́цкаю
уру́цкім уру́цкімі
М. уру́цкім уру́цкай уру́цкім уру́цкіх

Крыніцы: piskunou2012.

уруча́льнік

назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. уруча́льнік уруча́льнікі
Р. уруча́льніка уруча́льнікаў
Д. уруча́льніку уруча́льнікам
В. уруча́льніка уруча́льнікаў
Т. уруча́льнікам уруча́льнікамі
М. уруча́льніку уруча́льніках

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsbm1984.

уруча́льніца

назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, жаночы род, 2 скланенне

адз. мн.
Н. уруча́льніца уруча́льніцы
Р. уруча́льніцы уруча́льніц
Д. уруча́льніцы уруча́льніцам
В. уруча́льніцу уруча́льніц
Т. уруча́льніцай
уруча́льніцаю
уруча́льніцамі
М. уруча́льніцы уруча́льніцах

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsbm1984.

уруча́нскі

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. уруча́нскі уруча́нская уруча́нскае уруча́нскія
Р. уруча́нскага уруча́нскай
уруча́нскае
уруча́нскага уруча́нскіх
Д. уруча́нскаму уруча́нскай уруча́нскаму уруча́нскім
В. уруча́нскі (неадуш.)
уруча́нскага (адуш.)
уруча́нскую уруча́нскае уруча́нскія (неадуш.)
уруча́нскіх (адуш.)
Т. уруча́нскім уруча́нскай
уруча́нскаю
уруча́нскім уруча́нскімі
М. уруча́нскім уруча́нскай уруча́нскім уруча́нскіх

Крыніцы: piskunou2012.