упо́мніць
дзеяслоў, пераходны, закончанае трыванне, незваротны, 2-е спражэнне
| Будучы час |
|
адз. |
мн. |
| 1-я ас. |
упо́мню |
упо́мнім |
| 2-я ас. |
упо́мніш |
упо́мніце |
| 3-я ас. |
упо́мніць |
упо́мняць |
| Прошлы час |
| м. |
упо́мніў |
упо́мнілі |
| ж. |
упо́мніла |
| н. |
упо́мніла |
| Загадны лад |
| 2-я ас. |
упо́мні |
упо́мніце |
| Дзеепрыслоўе |
| прош. час |
упо́мніўшы |
Крыніцы:
dzsl2007,
krapivabr2012,
piskunou2012,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
упо́перак
прыназоўнік
Крыніцы:
krapivabr2012,
sbm2012,
tsbm1984.
упо́перак
прыслоўе
| станоўч. |
выш. |
найвыш. |
| упо́перак |
- |
- |
Крыніцы:
krapivabr2012,
prym2009,
sbm2012,
tsbm1984.
упо́плеч
прыслоўе
| станоўч. |
выш. |
найвыш. |
| упо́плеч |
- |
- |
Крыніцы:
piskunou2012,
sbm2012,
tsbm1984.
упо́р
‘дзеянне’
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
|
адз. |
| Н. |
упо́р |
| Р. |
упо́ру |
| Д. |
упо́ру |
| В. |
упо́р |
| Т. |
упо́рам |
| М. |
упо́ры |
Крыніцы:
krapivabr2012,
nazounik2008,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
упо́р
‘прадмет’
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
|
адз. |
мн. |
| Н. |
упо́р |
упо́ры |
| Р. |
упо́ра |
упо́раў |
| Д. |
упо́ру |
упо́рам |
| В. |
упо́р |
упо́ры |
| Т. |
упо́рам |
упо́рамі |
| М. |
упо́ры |
упо́рах |
Крыніцы:
krapivabr2012,
nazounik2008,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
упо́равень
прыслоўе
| станоўч. |
выш. |
найвыш. |
| упо́равень |
- |
- |
Крыніцы:
krapivabr2012,
piskunou2012,
prym2009,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
упо́рацца
дзеяслоў, непераходны, закончанае трыванне, зваротны, 1-е спражэнне
| Будучы час |
|
адз. |
мн. |
| 1-я ас. |
упо́раюся |
упо́раемся |
| 2-я ас. |
упо́раешся |
упо́раецеся |
| 3-я ас. |
упо́раецца |
упо́раюцца |
| Прошлы час |
| м. |
упо́раўся |
упо́раліся |
| ж. |
упо́ралася |
| н. |
упо́ралася |
| Загадны лад |
| 2-я ас. |
упо́райся |
упо́райцеся |
| Дзеепрыслоўе |
| прош. час |
упо́раўшыся |
Крыніцы:
piskunou2012.