Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)

Скарачэнні
абвгдеёжзійклмнопрстуфхцчшэюя
абвгдеёжзійклмнопрстўфхцчшэюя
аеёілнорухыэя

упадабня́цца

дзеяслоў, непераходны, незакончанае трыванне, зваротны, 1-е спражэнне

Цяперашні час
адз. мн.
1-я ас. упадабня́юся упадабня́емся
2-я ас. упадабня́ешся упадабня́ецеся
3-я ас. упадабня́ецца упадабня́юцца
Прошлы час
м. упадабня́ўся упадабня́ліся
ж. упадабня́лася
н. упадабня́лася
Загадны лад
2-я ас. упадабня́йся упадабня́йцеся
Дзеепрыслоўе
цяп. час упадабня́ючыся

Крыніцы: piskunou2012.

упадабня́ць

дзеяслоў, пераходны, незакончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне

Цяперашні час
адз. мн.
1-я ас. упадабня́ю упадабня́ем
2-я ас. упадабня́еш упадабня́еце
3-я ас. упадабня́е упадабня́юць
Прошлы час
м. упадабня́ў упадабня́лі
ж. упадабня́ла
н. упадабня́ла
Загадны лад
2-я ас. упадабня́й упадабня́йце
Дзеепрыслоўе
цяп. час упадабня́ючы

Крыніцы: piskunou2012.

упа́дак

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз.
Н. упа́дак
Р. упа́дку
Д. упа́дку
В. упа́дак
Т. упа́дкам
М. упа́дку

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

упада́нне

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне

адз.
Н. упада́нне
Р. упада́ння
Д. упада́нню
В. упада́нне
Т. упада́ннем
М. упада́нні

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsbm1984.

упада́ць

дзеяслоў, непераходны, незакончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне

Цяперашні час
адз. мн.
1-я ас. упада́ю упада́ем
2-я ас. упада́еш упада́еце
3-я ас. упада́е упада́юць
Прошлы час
м. упада́ў упада́лі
ж. упада́ла
н. упада́ла
Загадны лад
2-я ас. упада́й упада́йце
Дзеепрыслоўе
цяп. час упада́ючы

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

упа́дачнасць

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 3 скланенне

адз.
Н. упа́дачнасць
Р. упа́дачнасці
Д. упа́дачнасці
В. упа́дачнасць
Т. упа́дачнасцю
М. упа́дачнасці

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

упа́дачнік

назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. упа́дачнік упа́дачнікі
Р. упа́дачніка упа́дачнікаў
Д. упа́дачніку упа́дачнікам
В. упа́дачніка упа́дачнікаў
Т. упа́дачнікам упа́дачнікамі
М. упа́дачніку упа́дачніках

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsbm1984.

упа́дачны

прыметнік, якасны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. упа́дачны упа́дачная упа́дачнае упа́дачныя
Р. упа́дачнага упа́дачнай
упа́дачнае		 упа́дачнага упа́дачных
Д. упа́дачнаму упа́дачнай упа́дачнаму упа́дачным
В. упа́дачны (неадуш.)
упа́дачнага (адуш.)		 упа́дачную упа́дачнае упа́дачныя (неадуш.)
упа́дачных (адуш.)
Т. упа́дачным упа́дачнай
упа́дачнаю		 упа́дачным упа́дачнымі
М. упа́дачным упа́дачнай упа́дачным упа́дачных

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, prym2009, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

упадзе́нне

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне

адз.
Н. упадзе́нне
Р. упадзе́ння
Д. упадзе́нню
В. упадзе́нне
Т. упадзе́ннем
М. упадзе́нні

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

упа́дзіна

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне

адз. мн.
Н. упа́дзіна упа́дзіны
Р. упа́дзіны упа́дзін
Д. упа́дзіне упа́дзінам
В. упа́дзіну упа́дзіны
Т. упа́дзінай
упа́дзінаю		 упа́дзінамі
М. упа́дзіне упа́дзінах

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.