Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)

Скарачэнні

уладава́ны

дзеепрыметнік, залежны стан, прошлы час, закончанае трыванне

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. уладава́ны уладава́ная уладава́нае уладава́ныя
Р. уладава́нага уладава́най
уладава́нае
уладава́нага уладава́ных
Д. уладава́наму уладава́най уладава́наму уладава́ным
В. уладава́ны (неадуш.)
уладава́нага (адуш.)
уладава́ную уладава́нае уладава́ныя (неадуш.)
уладава́ных (адуш.)
Т. уладава́ным уладава́най
уладава́наю
уладава́ным уладава́нымі
М. уладава́ным уладава́най уладава́ным уладава́ных

Кароткая форма: уладава́на.

Крыніцы: dzsl2007, piskunou2012.

уладава́цца

дзеяслоў, непераходны, закончанае трыванне, зваротны, 1-е спражэнне

Будучы час
адз. мн.
1-я ас. уладу́юся уладу́емся
2-я ас. уладу́ешся уладу́ецеся
3-я ас. уладу́ецца уладу́юцца
Прошлы час
м. уладава́ўся уладава́ліся
ж. уладава́лася
н. уладава́лася
Загадны лад
2-я ас. уладу́йся уладу́йцеся
Дзеепрыслоўе
прош. час уладава́ўшыся

Крыніцы: dzsl2007, piskunou2012, sbm2012.

уладава́ць

дзеяслоў, непераходны, закончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне

Будучы час
адз. мн.
1-я ас. уладу́ю уладу́ем
2-я ас. уладу́еш уладу́еце
3-я ас. уладу́е уладу́юць
Прошлы час
м. уладава́ў уладава́лі
ж. уладава́ла
н. уладава́ла
Загадны лад
2-я ас. уладу́й уладу́йце
Дзеепрыслоўе
прош. час уладава́ўшы

Крыніцы: dzsl2007, piskunou2012, sbm2012.

улада́льнік

назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. улада́льнік улада́льнікі
Р. улада́льніка улада́льнікаў
Д. улада́льніку улада́льнікам
В. улада́льніка улада́льнікаў
Т. улада́льнікам улада́льнікамі
М. улада́льніку улада́льніках

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

улада́льніца

назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, жаночы род, 2 скланенне

адз. мн.
Н. улада́льніца улада́льніцы
Р. улада́льніцы улада́льніц
Д. улада́льніцы улада́льніцам
В. улада́льніцу улада́льніц
Т. улада́льніцай
улада́льніцаю
улада́льніцамі
М. улада́льніцы улада́льніцах

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

улада́льніцкі

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. улада́льніцкі улада́льніцкая улада́льніцкае улада́льніцкія
Р. улада́льніцкага улада́льніцкай
улада́льніцкае
улада́льніцкага улада́льніцкіх
Д. улада́льніцкаму улада́льніцкай улада́льніцкаму улада́льніцкім
В. улада́льніцкі (неадуш.)
улада́льніцкага (адуш.)
улада́льніцкую улада́льніцкае улада́льніцкія (неадуш.)
улада́льніцкіх (адуш.)
Т. улада́льніцкім улада́льніцкай
улада́льніцкаю
улада́льніцкім улада́льніцкімі
М. улада́льніцкім улада́льніцкай улада́льніцкім улада́льніцкіх

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, prym2009, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

уладалю́б

назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. уладалю́б уладалю́бы
Р. уладалю́ба уладалю́баў
Д. уладалю́бу уладалю́бам
В. уладалю́ба уладалю́баў
Т. уладалю́бам уладалю́бамі
М. уладалю́бе уладалю́бах

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

уладалюбі́ва

прыслоўе, утворана ад прыметніка

станоўч. выш. найвыш.
уладалюбі́ва уладалюбі́вей -

уладалюбі́вы

прыметнік, якасны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. уладалюбі́вы уладалюбі́вая уладалюбі́вае уладалюбі́выя
Р. уладалюбі́вага уладалюбі́вай
уладалюбі́вае
уладалюбі́вага уладалюбі́вых
Д. уладалюбі́ваму уладалюбі́вай уладалюбі́ваму уладалюбі́вым
В. уладалюбі́вы (неадуш.)
уладалюбі́вага (адуш.)
уладалюбі́вую уладалюбі́вае уладалюбі́выя (неадуш.)
уладалюбі́вых (адуш.)
Т. уладалюбі́вым уладалюбі́вай
уладалюбі́ваю
уладалюбі́вым уладалюбі́вымі
М. уладалюбі́вым уладалюбі́вай уладалюбі́вым уладалюбі́вых

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, prym2009, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

уладалю́бна

прыслоўе

станоўч. выш. найвыш.
уладалю́бна - -

Крыніцы: piskunou2012.