уладалю́б

назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. уладалю́б уладалю́бы
Р. уладалю́ба уладалю́баў
Д. уладалю́бу уладалю́бам
В. уладалю́ба уладалю́баў
Т. уладалю́бам уладалю́бамі
М. уладалю́бе уладалю́бах

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)