Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)

Скарачэнні

уко́рмлены

дзеепрыметнік, залежны стан, прошлы час, закончанае трыванне

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. уко́рмлены уко́рмленая уко́рмленае уко́рмленыя
Р. уко́рмленага уко́рмленай
уко́рмленае
уко́рмленага уко́рмленых
Д. уко́рмленаму уко́рмленай уко́рмленаму уко́рмленым
В. уко́рмлены (неадуш.)
уко́рмленага (адуш.)
уко́рмленую уко́рмленае уко́рмленыя (неадуш.)
уко́рмленых (адуш.)
Т. уко́рмленым уко́рмленай
уко́рмленаю
уко́рмленым уко́рмленымі
М. уко́рмленым уко́рмленай уко́рмленым уко́рмленых

Кароткая форма: уко́рмлена.

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, piskunou2012, prym2009, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

уко́рмліванне

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне

адз.
Н. уко́рмліванне
Р. уко́рмлівання
Д. уко́рмліванню
В. уко́рмліванне
Т. уко́рмліваннем
М. уко́рмліванні

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsbm1984.

уко́рмлівацца

дзеяслоў, непераходны, незакончанае трыванне, зваротны, 1-е спражэнне

Цяперашні час
адз. мн.
1-я ас. - -
2-я ас. - -
3-я ас. уко́рмліваецца уко́рмліваюцца
Прошлы час
м. уко́рмліваўся уко́рмліваліся
ж. уко́рмлівалася
н. уко́рмлівалася

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

уко́рмліваць

дзеяслоў, пераходны, незакончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне

Цяперашні час
адз. мн.
1-я ас. уко́рмліваю уко́рмліваем
2-я ас. уко́рмліваеш уко́рмліваеце
3-я ас. уко́рмлівае уко́рмліваюць
Прошлы час
м. уко́рмліваў уко́рмлівалі
ж. уко́рмлівала
н. уко́рмлівала
Загадны лад
2-я ас. уко́рмлівай уко́рмлівайце
Дзеепрыслоўе
цяп. час уко́рмліваючы

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

уко́с

‘дзеянне’

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз.
Н. уко́с
Р. уко́су
Д. уко́су
В. уко́с
Т. уко́сам
М. уко́се

Крыніцы: krapivabr2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

уко́с

‘колькасць накошанага сена’

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. уко́с уко́сы
Р. уко́су уко́саў
Д. уко́су уко́сам
В. уко́с уко́сы
Т. уко́сам уко́самі
М. уко́се уко́сах

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

уко́сіна

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне

адз. мн.
Н. уко́сіна уко́сіны
Р. уко́сіны уко́сін
Д. уко́сіне уко́сінам
В. уко́сіну уко́сіны
Т. уко́сінай
уко́сінаю
уко́сінамі
М. уко́сіне уко́сінах

Крыніцы: piskunou2012.

уко́снік

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. уко́снік уко́снікі
Р. уко́сніка уко́снікаў
Д. уко́сніку уко́снікам
В. уко́снік уко́снікі
Т. уко́снікам уко́снікамі
М. уко́сніку уко́сніках

Крыніцы: piskunou2012.

уко́сны

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. уко́сны уко́сная уко́снае уко́сныя
Р. уко́снага уко́снай
уко́снае
уко́снага уко́сных
Д. уко́снаму уко́снай уко́снаму уко́сным
В. уко́сны (неадуш.)
уко́снага (адуш.)
уко́сную уко́снае уко́сныя (неадуш.)
уко́сных (адуш.)
Т. уко́сным уко́снай
уко́снаю
уко́сным уко́снымі
М. уко́сным уко́снай уко́сным уко́сных

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, prym2009, sbm2012, tsbm1984.

уко́ўванне

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне

адз.
Н. уко́ўванне
Р. уко́ўвання
Д. уко́ўванню
В. уко́ўванне
Т. уко́ўваннем
М. уко́ўванні

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsbm1984.