уко́снік
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
| уко́снік | уко́снікі | |
| уко́сніка | уко́снікаў | |
| уко́сніку | уко́снікам | |
| уко́снік | уко́снікі | |
| уко́снікам | уко́снікамі | |
| уко́сніку | уко́сніках |
Крыніцы:
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)