увільго́тнены
прыметнік, адносны
|
адз. |
мн. |
м. |
ж. |
н. |
- |
Н. |
увільго́тнены |
увільго́тненая |
увільго́тненае |
увільго́тненыя |
Р. |
увільго́тненага |
увільго́тненай увільго́тненае |
увільго́тненага |
увільго́тненых |
Д. |
увільго́тненаму |
увільго́тненай |
увільго́тненаму |
увільго́тненым |
В. |
увільго́тнены (неадуш.) увільго́тненага (адуш.) |
увільго́тненую |
увільго́тненае |
увільго́тненыя (неадуш.) увільго́тненых (адуш.) |
Т. |
увільго́тненым |
увільго́тненай увільго́тненаю |
увільго́тненым |
увільго́тненымі |
М. |
увільго́тненым |
увільго́тненай |
увільго́тненым |
увільго́тненых |
Крыніцы:
dzsl2007,
krapivabr2012,
piskunou2012,
sbm2012,
tsbm1984.
увільго́тнены
дзеепрыметнік, залежны стан, прошлы час, закончанае трыванне
|
адз. |
мн. |
м. |
ж. |
н. |
- |
Н. |
увільго́тнены |
увільго́тненая |
увільго́тненае |
увільго́тненыя |
Р. |
увільго́тненага |
увільго́тненай увільго́тненае |
увільго́тненага |
увільго́тненых |
Д. |
увільго́тненаму |
увільго́тненай |
увільго́тненаму |
увільго́тненым |
В. |
увільго́тнены (неадуш.) увільго́тненага (адуш.) |
увільго́тненую |
увільго́тненае |
увільго́тненыя (неадуш.) увільго́тненых (адуш.) |
Т. |
увільго́тненым |
увільго́тненай увільго́тненаю |
увільго́тненым |
увільго́тненымі |
М. |
увільго́тненым |
увільго́тненай |
увільго́тненым |
увільго́тненых |
Кароткая форма: увільго́тнена.
Крыніцы:
dzsl2007,
krapivabr2012,
piskunou2012,
sbm2012,
tsbm1984.
увільну́ць
дзеяслоў, непераходны, закончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне
Будучы час |
|
адз. |
мн. |
1-я ас. |
увільну́ |
увільнё́м |
2-я ас. |
увільне́ш |
увільняце́ |
3-я ас. |
увільне́ |
увільну́ць |
Прошлы час |
м. |
увільну́ў |
увільну́лі |
ж. |
увільну́ла |
н. |
увільну́ла |
Загадны лад |
2-я ас. |
увільні́ |
увільні́це |
Дзеепрыслоўе |
прош. час |
увільну́ўшы |
Крыніцы:
dzsl2007,
krapivabr2012,
piskunou2012,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
увіна́нне
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне
|
адз. |
Н. |
увіна́нне |
Р. |
увіна́ння |
Д. |
увіна́нню |
В. |
увіна́нне |
Т. |
увіна́ннем |
М. |
увіна́нні |
Крыніцы:
piskunou2012.
увіна́цца
дзеяслоў, непераходны, незакончанае трыванне, зваротны, 1-е спражэнне
Цяперашні час |
|
адз. |
мн. |
1-я ас. |
увіна́юся |
увіна́емся |
2-я ас. |
увіна́ешся |
увіна́ецеся |
3-я ас. |
увіна́ецца |
увіна́юцца |
Прошлы час |
м. |
увіна́ўся |
увіна́ліся |
ж. |
увіна́лася |
н. |
увіна́лася |
Загадны лад |
2-я ас. |
увіна́йся |
увіна́йцеся |
Дзеепрыслоўе |
цяп. час |
увіна́ючыся |
Крыніцы:
dzsl2007,
krapivabr2012,
piskunou2012,
sbm2012,
tsbm1984.
увіна́ць
дзеяслоў, пераходны/непераходны, незакончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне
Цяперашні час |
|
адз. |
мн. |
1-я ас. |
увіна́ю |
увіна́ем |
2-я ас. |
увіна́еш |
увіна́еце |
3-я ас. |
увіна́е |
увіна́юць |
Прошлы час |
м. |
увіна́ў |
увіна́лі |
ж. |
увіна́ла |
н. |
увіна́ла |
Загадны лад |
2-я ас. |
увіна́й |
увіна́йце |
Дзеепрыслоўе |
цяп. час |
увіна́ючы |
Крыніцы:
dzsl2007,
krapivabr2012,
piskunou2012,
sbm2012,
tsbm1984.
увіну́ты
прыметнік, адносны
|
адз. |
мн. |
м. |
ж. |
н. |
- |
Н. |
увіну́ты |
увіну́тая |
увіну́тае |
увіну́тыя |
Р. |
увіну́тага |
увіну́тай увіну́тае |
увіну́тага |
увіну́тых |
Д. |
увіну́таму |
увіну́тай |
увіну́таму |
увіну́тым |
В. |
увіну́ты (неадуш.) увіну́тага (адуш.) |
увіну́тую |
увіну́тае |
увіну́тыя (неадуш.) увіну́тых (адуш.) |
Т. |
увіну́тым |
увіну́тай увіну́таю |
увіну́тым |
увіну́тымі |
М. |
увіну́тым |
увіну́тай |
увіну́тым |
увіну́тых |
Крыніцы:
dzsl2007,
piskunou2012.
увіну́ты
дзеепрыметнік, залежны стан, прошлы час, закончанае трыванне
|
адз. |
мн. |
м. |
ж. |
н. |
- |
Н. |
увіну́ты |
увіну́тая |
увіну́тае |
увіну́тыя |
Р. |
увіну́тага |
увіну́тай увіну́тае |
увіну́тага |
увіну́тых |
Д. |
увіну́таму |
увіну́тай |
увіну́таму |
увіну́тым |
В. |
увіну́ты (неадуш.) увіну́тага (адуш.) |
увіну́тую |
увіну́тае |
увіну́тыя (неадуш.) увіну́тых (адуш.) |
Т. |
увіну́тым |
увіну́тай увіну́таю |
увіну́тым |
увіну́тымі |
М. |
увіну́тым |
увіну́тай |
увіну́тым |
увіну́тых |
Кароткая форма: увіну́та.
Крыніцы:
dzsl2007,
piskunou2012.
увіну́цца
дзеяслоў, непераходны, закончанае трыванне, зваротны, 1-е спражэнне
Будучы час |
|
адз. |
мн. |
1-я ас. |
увіну́ся |
увінё́мся |
2-я ас. |
увіне́шся |
увіняце́ся |
3-я ас. |
увіне́цца |
увіну́цца |
Прошлы час |
м. |
увіну́ўся |
увіну́ліся |
ж. |
увіну́лася |
н. |
увіну́лася |
Загадны лад |
2-я ас. |
увіні́ся |
увіні́цеся |
Дзеепрыслоўе |
прош. час |
увіну́ўшыся |
Крыніцы:
dzsl2007,
krapivabr2012,
piskunou2012,
sbm2012,
tsbm1984.
увіну́ць
дзеяслоў, пераходны/непераходны, закончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне
Будучы час |
|
адз. |
мн. |
1-я ас. |
увіну́ |
увінё́м |
2-я ас. |
увіне́ш |
увіняце́ |
3-я ас. |
увіне́ |
увіну́ць |
Прошлы час |
м. |
увіну́ў |
увіну́лі |
ж. |
увіну́ла |
н. |
увіну́ла |
Загадны лад |
2-я ас. |
увіні́ |
увіні́це |
Дзеепрыслоўе |
прош. час |
увіну́ўшы |
Крыніцы:
dzsl2007,
krapivabr2012,
piskunou2012,
sbm2012,
tsbm1984.