увільну́ць
дзеяслоў, непераходны, закончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне
| Будучы час | ||
|---|---|---|
| увільну́ | увільнё́м | |
| увільне́ш | увільняце́ | |
| увільне́ | увільну́ць | |
| Прошлы час | ||
| увільну́ў | увільну́лі | |
| увільну́ла | ||
| увільну́ла | ||
| Загадны лад | ||
| увільні́ | увільні́це | |
| Дзеепрыслоўе | ||
| увільну́ўшы | ||
Крыніцы:
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)