увяльбя́ць
дзеяслоў, пераходны, незакончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне
Цяперашні час |
|
адз. |
мн. |
1-я ас. |
увяльбя́ю |
увяльбя́ем |
2-я ас. |
увяльбя́еш |
увяльбя́еце |
3-я ас. |
увяльбя́е |
увяльбя́юць |
Прошлы час |
м. |
увяльбя́ў |
увяльбя́лі |
ж. |
увяльбя́ла |
н. |
увяльбя́ла |
Загадны лад |
2-я ас. |
увяльбя́й |
увяльбя́йце |
Дзеепрыслоўе |
цяп. час |
увяльбя́ючы |
Крыніцы:
piskunou2012.
увянча́нне
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне
|
адз. |
Н. |
увянча́нне |
Р. |
увянча́ння |
Д. |
увянча́нню |
В. |
увянча́нне |
Т. |
увянча́ннем |
М. |
увянча́нні |
Крыніцы:
krapivabr2012,
nazounik2008,
piskunou2012,
sbm2012,
tsbm1984.
увянча́ны
дзеепрыметнік, залежны стан, прошлы час, закончанае трыванне
|
адз. |
мн. |
м. |
ж. |
н. |
- |
Н. |
увянча́ны |
увянча́ная |
увянча́нае |
увянча́ныя |
Р. |
увянча́нага |
увянча́най увянча́нае |
увянча́нага |
увянча́ных |
Д. |
увянча́наму |
увянча́най |
увянча́наму |
увянча́ным |
В. |
увянча́ны (неадуш.) увянча́нага (адуш.) |
увянча́ную |
увянча́нае |
увянча́ныя (неадуш.) увянча́ных (адуш.) |
Т. |
увянча́ным |
увянча́най увянча́наю |
увянча́ным |
увянча́нымі |
М. |
увянча́ным |
увянча́най |
увянча́ным |
увянча́ных |
Кароткая форма: увянча́на.
Крыніцы:
dzsl2007,
krapivabr2012,
piskunou2012,
sbm2012,
tsbm1984.
увянча́цца
дзеяслоў, непераходны, закончанае трыванне, зваротны, 1-е спражэнне
Будучы час |
|
адз. |
мн. |
1-я ас. |
- |
- |
2-я ас. |
- |
- |
3-я ас. |
увянча́ецца |
увянча́юцца |
Прошлы час |
м. |
увянча́ўся |
увянча́ліся |
ж. |
увянча́лася |
н. |
увянча́лася |
Крыніцы:
dzsl2007,
krapivabr2012,
piskunou2012,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
увянча́ць
дзеяслоў, пераходны, закончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне
Будучы час |
|
адз. |
мн. |
1-я ас. |
увянча́ю |
увянча́ем |
2-я ас. |
увянча́еш |
увянча́еце |
3-я ас. |
увянча́е |
увянча́юць |
Прошлы час |
м. |
увянча́ў |
увянча́лі |
ж. |
увянча́ла |
н. |
увянча́ла |
Загадны лад |
2-я ас. |
увянча́й |
увянча́йце |
Дзеепрыслоўе |
прош. час |
увянча́ўшы |
Крыніцы:
dzsl2007,
krapivabr2012,
piskunou2012,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
увярга́ць
‘укідаць каго-небудзь, што-небудзь’
дзеяслоў, пераходны, незакончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне
Цяперашні час |
|
адз. |
мн. |
1-я ас. |
увярга́ю |
увярга́ем |
2-я ас. |
увярга́еш |
увярга́еце |
3-я ас. |
увярга́е |
увярга́юць |
Прошлы час |
м. |
увярга́ў |
увярга́лі |
ж. |
увярга́ла |
н. |
увярга́ла |
Загадны лад |
2-я ас. |
увярга́й |
увярга́йце |
Дзеепрыслоўе |
цяп. час |
увярга́ючы |
Крыніцы:
piskunou2012.
увярну́цца
дзеяслоў, непераходны, закончанае трыванне, зваротны, 1-е спражэнне
Будучы час |
|
адз. |
мн. |
1-я ас. |
увярну́ся |
уве́рнемся |
2-я ас. |
уве́рнешся |
уве́рнецеся |
3-я ас. |
уве́рнецца |
уве́рнуцца |
Прошлы час |
м. |
увярну́ўся |
увярну́ліся |
ж. |
увярну́лася |
н. |
увярну́лася |
Загадны лад |
2-я ас. |
увярні́ся |
увярні́цеся |
Дзеепрыслоўе |
прош. час |
увярну́ўшыся |
Крыніцы:
piskunou2012.
увярну́ць
дзеяслоў, закончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне
Будучы час |
|
адз. |
мн. |
1-я ас. |
увярну́ |
уве́рнем |
2-я ас. |
уве́рнеш |
уве́рнеце |
3-я ас. |
уве́рне |
уве́рнуць |
Прошлы час |
м. |
увярну́ў |
увярну́лі |
ж. |
увярну́ла |
н. |
увярну́ла |
Загадны лад |
2-я ас. |
увярні́ |
увярні́це |
Дзеепрыслоўе |
прош. час |
увярну́ўшы |
Крыніцы:
krapivabr2012,
piskunou2012,
sbm2012.