таракатамі́я
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне
|
адз. |
мн. |
Н. |
таракатамі́я |
таракатамі́і |
Р. |
таракатамі́і |
таракатамі́й |
Д. |
таракатамі́і |
таракатамі́ям |
В. |
таракатамі́ю |
таракатамі́і |
Т. |
таракатамі́яй таракатамі́яю |
таракатамі́ямі |
М. |
таракатамі́і |
таракатамі́ях |
Крыніцы:
piskunou2012.
тарала́каць
дзеяслоў, непераходны, незакончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне
Цяперашні час |
|
адз. |
мн. |
1-я ас. |
тарала́каю |
тарала́каем |
2-я ас. |
тарала́каеш |
тарала́каеце |
3-я ас. |
тарала́кае |
тарала́каюць |
Прошлы час |
м. |
тарала́каў |
тарала́калі |
ж. |
тарала́кала |
н. |
тарала́кала |
Дзеепрыслоўе |
цяп. час |
тарала́каючы |
Крыніцы:
piskunou2012,
tsbm1984.
тара́н
‘рыба’
назоўнік, агульны, адушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
|
адз. |
мн. |
Н. |
тара́н |
тараны́ |
Р. |
тарана́ |
тарано́ў |
Д. |
тарану́ |
тарана́м |
В. |
тарана́ |
тарано́ў |
Т. |
тарано́м |
тарана́мі |
М. |
таране́ |
тарана́х |
Крыніцы:
krapivabr2012,
nazounik2008,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
тара́н
‘прыстасаванне’
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
|
адз. |
мн. |
Н. |
тара́н |
тараны́ |
Р. |
тарана́ |
тарано́ў |
Д. |
тарану́ |
тарана́м |
В. |
тара́н |
тараны́ |
Т. |
тарано́м |
тарана́мі |
М. |
таране́ |
тарана́х |
Крыніцы:
krapivabr2012,
nazounik2008,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
Тара́нава
назоўнік, уласны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне
|
адз. |
Н. |
Тара́нава |
Р. |
Тара́нава |
Д. |
Тара́наву |
В. |
Тара́нава |
Т. |
Тара́навам |
М. |
Тара́наве |
тарандзі́ць
‘тарандзіць што-небудзь і без прамога дапаўення’
дзеяслоў, пераходны/непераходны, незакончанае трыванне, незваротны, 2-е спражэнне
Цяперашні час |
|
адз. |
мн. |
1-я ас. |
таранджу́ |
тарандзі́м |
2-я ас. |
тарандзі́ш |
тарандзіце́ |
3-я ас. |
тарандзі́ць |
тарандзя́ць |
Прошлы час |
м. |
тарандзі́ў |
тарандзі́лі |
ж. |
тарандзі́ла |
н. |
тарандзі́ла |
Загадны лад |
2-я ас. |
тарандзі́ |
тарандзі́це |
Дзеепрыслоўе |
цяп. час |
тарандзячы́ |
Крыніцы:
piskunou2012.
Тара́нды
назоўнік, уласны, неадушаўлёны, неасабовы, множны лік, множналікавы
|
мн. |
Н. |
Тара́нды |
Р. |
Тара́ндаў |
Д. |
Тара́ндам |
В. |
Тара́нды |
Т. |
Тара́ндамі |
М. |
Тара́ндах |
таране́нне
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне
|
адз. |
Н. |
таране́нне |
Р. |
таране́ння |
Д. |
таране́нню |
В. |
таране́нне |
Т. |
таране́ннем |
М. |
таране́нні |
Крыніцы:
piskunou2012,
sbm2012.
тара́ніць
дзеяслоў, пераходны, незакончанае трыванне, незваротны, 2-е спражэнне
Цяперашні час |
|
адз. |
мн. |
1-я ас. |
тара́ню |
тара́нім |
2-я ас. |
тара́ніш |
тара́ніце |
3-я ас. |
тара́ніць |
тара́няць |
Прошлы час |
м. |
тара́ніў |
тара́нілі |
ж. |
тара́ніла |
н. |
тара́ніла |
Дзеепрыслоўе |
цяп. час |
тара́нячы |
Крыніцы:
krapivabr2012,
piskunou2012,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
тара́нка
назоўнік, агульны, адушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне
|
адз. |
мн. |
Н. |
тара́нка |
тара́нкі |
Р. |
тара́нкі |
тара́нак |
Д. |
тара́нцы |
тара́нкам |
В. |
тара́нку |
тара́нак |
Т. |
тара́нкай тара́нкаю |
тара́нкамі |
М. |
тара́нцы |
тара́нках |
Крыніцы:
piskunou2012,
tsbm1984.