тара́н

‘прыстасаванне’

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. тара́н тараны́
Р. тарана́ тарано́ў
Д. тарану́ тарана́м
В. тара́н тараны́
Т. тарано́м тарана́мі
М. таране́ тарана́х

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)