тарандзі́ць
‘тарандзіць што-небудзь і без прамога дапаўення’
дзеяслоў, пераходны/непераходны, незакончанае трыванне, незваротны, 2-е спражэнне
Цяперашні час | ||
---|---|---|
таранджу́ | тарандзі́м | |
тарандзі́ш | тарандзіце́ | |
тарандзі́ць | тарандзя́ць | |
Прошлы час | ||
тарандзі́ў | тарандзі́лі | |
тарандзі́ла | ||
тарандзі́ла | ||
Загадны лад | ||
тарандзі́ | тарандзі́це | |
Дзеепрыслоўе | ||
тарандзячы́ |
Крыніцы:
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)