тарандзі́ць

‘тарандзіць што-небудзь і без прамога дапаўення’

дзеяслоў, пераходны/непераходны, незакончанае трыванне, незваротны, 2-е спражэнне

Цяперашні час
адз. мн.
1-я ас. таранджу́ тарандзі́м
2-я ас. тарандзі́ш тарандзіце́
3-я ас. тарандзі́ць тарандзя́ць
Прошлы час
м. тарандзі́ў тарандзі́лі
ж. тарандзі́ла
н. тарандзі́ла
Загадны лад
2-я ас. тарандзі́ тарандзі́це
Дзеепрыслоўе
цяп. час тарандзячы́

Крыніцы: piskunou2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)