Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)

Скарачэнні
абвгдеёжзійклмнопрстуфхцчшэюя
авджзнотуфыэ
абгджійклмнпрстхцчшя

ру́піевы

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. ру́піевы ру́піевая ру́піевае ру́піевыя
Р. ру́піевага ру́піевай
ру́піевае		 ру́піевага ру́піевых
Д. ру́піеваму ру́піевай ру́піеваму ру́піевым
В. ру́піевы (неадуш.)
ру́піевага (адуш.)		 ру́піевую ру́піевае ру́піевыя (неадуш.)
ру́піевых (адуш.)
Т. ру́піевым ру́піевай
ру́піеваю		 ру́піевым ру́піевымі
М. ру́піевым ру́піевай ру́піевым ру́піевых

Крыніцы: piskunou2012, tsblm1996.

ру́піцца

дзеяслоў, непераходны, незакончанае трыванне, зваротны, 2-е спражэнне

Цяперашні час
адз. мн.
1-я ас. ру́плюся ру́пімся
2-я ас. ру́пішся ру́піцеся
3-я ас. ру́піцца ру́пяцца
Прошлы час
м. ру́піўся ру́піліся
ж. ру́пілася
н. ру́пілася
Загадны лад
2-я ас. ру́пся ру́пцеся
Дзеепрыслоўе
цяп. час ру́пячыся

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

ру́піць

дзеяслоў, незакончанае трыванне, незваротны, 2-е спражэнне

Цяперашні час
адз. мн.
1-я ас. - -
2-я ас. - -
3-я ас. ру́піць -
Прошлы час
м. - -
ж. -
н. ру́піла

Крыніцы: piskunou2012, sbm2012.

ру́пія

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне

адз. мн.
Н. ру́пія ру́піі
Р. ру́піі ру́пій
Д. ру́піі ру́піям
В. ру́пію ру́піі
Т. ру́піяй
ру́піяю		 ру́піямі
М. ру́піі ру́піях

Крыніцы: nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

ру́пленне

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне

адз.
Н. ру́пленне
Р. ру́плення
Д. ру́пленню
В. ру́пленне
Т. ру́пленнем
М. ру́пленні

Крыніцы: piskunou2012.

руплі́ва

прыслоўе, утворана ад прыметніка

станоўч. выш. найвыш.
руплі́ва руплі́вей -

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012.

руплі́васць

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 3 скланенне

адз.
Н. руплі́васць
Р. руплі́васці
Д. руплі́васці
В. руплі́васць
Т. руплі́васцю
М. руплі́васці

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

руплі́вец

назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. руплі́вец руплі́ўцы
Р. руплі́ўца руплі́ўцаў
Д. руплі́ўцу руплі́ўцам
В. руплі́ўца руплі́ўцаў
Т. руплі́ўцам руплі́ўцамі
М. руплі́ўцу руплі́ўцах

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsbm1984.

руплі́віца

назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, жаночы род, 2 скланенне

адз. мн.
Н. руплі́віца руплі́віцы
Р. руплі́віцы руплі́віц
Д. руплі́віцы руплі́віцам
В. руплі́віцу руплі́віц
Т. руплі́віцай
руплі́віцаю		 руплі́віцамі
М. руплі́віцы руплі́віцах

Крыніцы: piskunou2012.

руплі́віцца

дзеяслоў, непераходны, незакончанае трыванне, зваротны, 2-е спражэнне

Цяперашні час
адз. мн.
1-я ас. руплі́ўлюся руплі́вімся
2-я ас. руплі́вішся руплі́віцеся
3-я ас. руплі́віцца руплі́вяцца
Прошлы час
м. руплі́віўся руплі́віліся
ж. руплі́вілася
н. руплі́вілася
Загадны лад
2-я ас. руплі́ўся руплі́ўцеся
Дзеепрыслоўе
цяп. час руплі́вячыся

Крыніцы: piskunou2012.