руплі́вец

назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. руплі́вец руплі́ўцы
Р. руплі́ўца руплі́ўцаў
Д. руплі́ўцу руплі́ўцам
В. руплі́ўца руплі́ўцаў
Т. руплі́ўцам руплі́ўцамі
М. руплі́ўцу руплі́ўцах

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)