мілагу́чны
прыметнік, якасны
|
адз. |
мн. |
м. |
ж. |
н. |
- |
Н. |
мілагу́чны |
мілагу́чная |
мілагу́чнае |
мілагу́чныя |
Р. |
мілагу́чнага |
мілагу́чнай мілагу́чнае |
мілагу́чнага |
мілагу́чных |
Д. |
мілагу́чнаму |
мілагу́чнай |
мілагу́чнаму |
мілагу́чным |
В. |
мілагу́чны (неадуш.) мілагу́чнага (адуш.) |
мілагу́чную |
мілагу́чнае |
мілагу́чныя (неадуш.) мілагу́чных (адуш.) |
Т. |
мілагу́чным |
мілагу́чнай мілагу́чнаю |
мілагу́чным |
мілагу́чнымі |
М. |
мілагу́чным |
мілагу́чнай |
мілагу́чным |
мілагу́чных |
Крыніцы:
krapivabr2012,
piskunou2012,
prym2009,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
міладу́шнасць
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 3 скланенне
|
адз. |
Н. |
міладу́шнасць |
Р. |
міладу́шнасці |
Д. |
міладу́шнасці |
В. |
міладу́шнасць |
Т. |
міладу́шнасцю |
М. |
міладу́шнасці |
Крыніцы:
piskunou2012.
мілажа́льнасць
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 3 скланенне
|
адз. |
Н. |
мілажа́льнасць |
Р. |
мілажа́льнасці |
Д. |
мілажа́льнасці |
В. |
мілажа́льнасць |
Т. |
мілажа́льнасцю |
М. |
мілажа́льнасці |
Крыніцы:
piskunou2012.
мілажа́льнік
назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
|
адз. |
мн. |
Н. |
мілажа́льнік |
мілажа́льнікі |
Р. |
мілажа́льніка |
мілажа́льнікаў |
Д. |
мілажа́льніку |
мілажа́льнікам |
В. |
мілажа́льніка |
мілажа́льнікаў |
Т. |
мілажа́льнікам |
мілажа́льнікамі |
М. |
мілажа́льніку |
мілажа́льніках |
Крыніцы:
piskunou2012.
Мі́лажань
назоўнік, уласны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 3 скланенне
|
адз. |
Н. |
Мі́лажань |
Р. |
Мі́лажані |
Д. |
Мі́лажані |
В. |
Мі́лажань |
Т. |
Мі́лажанню |
М. |
Мі́лажані |