мядзве́дка
‘насякомае’
назоўнік, агульны, адушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне
|
адз. |
мн. |
Н. |
мядзве́дка |
мядзве́дкі |
Р. |
мядзве́дкі |
мядзве́дак |
Д. |
мядзве́дцы |
мядзве́дкам |
В. |
мядзве́дку |
мядзве́дак |
Т. |
мядзве́дкай мядзве́дкаю |
мядзве́дкамі |
М. |
мядзве́дцы |
мядзве́дках |
Крыніцы:
krapivabr2012,
nazounik2008,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
мядзве́дка
‘цялежка; інструмент’
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне
|
адз. |
мн. |
Н. |
мядзве́дка |
мядзве́дкі |
Р. |
мядзве́дкі |
мядзве́дак |
Д. |
мядзве́дцы |
мядзве́дкам |
В. |
мядзве́дку |
мядзве́дкі |
Т. |
мядзве́дкай мядзве́дкаю |
мядзве́дкамі |
М. |
мядзве́дцы |
мядзве́дках |
Крыніцы:
krapivabr2012,
nazounik2008,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
Мядзве́днае
назоўнік, уласны, неадушаўлёны, неасабовы, субстантываваны, ад’ектыўнае скланенне
|
адз. |
н. |
Н. |
Мядзве́днае |
Р. |
Мядзве́днага |
Д. |
Мядзве́днаму |
В. |
Мядзве́днае |
Т. |
Мядзве́дным |
М. |
Мядзве́дным |
мядзве́днік
‘паляўнічы; павадыр мядзведзя’
назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
|
адз. |
мн. |
Н. |
мядзве́днік |
мядзве́днікі |
Р. |
мядзве́дніка |
мядзве́днікаў |
Д. |
мядзве́дніку |
мядзве́днікам |
В. |
мядзве́дніка |
мядзве́днікаў |
Т. |
мядзве́днікам |
мядзве́днікамі |
М. |
мядзве́дніку |
мядзве́дніках |
Крыніцы:
krapivabr2012,
nazounik2008,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
мядзве́днік
‘памяшканне для мядзведзяў’
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
|
адз. |
мн. |
Н. |
мядзве́днік |
мядзве́днікі |
Р. |
мядзве́дніка |
мядзве́днікаў |
Д. |
мядзве́дніку |
мядзве́днікам |
В. |
мядзве́днік |
мядзве́днікі |
Т. |
мядзве́днікам |
мядзве́днікамі |
М. |
мядзве́дніку |
мядзве́дніках |
Крыніцы:
krapivabr2012,
nazounik2008,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
Мядзве́днікі
назоўнік, уласны, неадушаўлёны, неасабовы, множны лік, множналікавы
|
мн. |
Н. |
Мядзве́днікі |
Р. |
Мядзве́днікаў |
Д. |
Мядзве́днікам |
В. |
Мядзве́днікі |
Т. |
Мядзве́днікамі |
М. |
Мядзве́дніках |
Мядзве́дня
назоўнік, уласны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне
|
адз. |
Н. |
Мядзве́дня |
Р. |
Мядзве́дні |
Д. |
Мядзве́дні |
В. |
Мядзве́дню |
Т. |
Мядзве́дняй Мядзве́дняю |
М. |
Мядзве́дні |
Мядзве́дск
назоўнік, уласны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
|
адз. |
Н. |
Мядзве́дск |
Р. |
Мядзве́дска |
Д. |
Мядзве́дску |
В. |
Мядзве́дск |
Т. |
Мядзве́дскам |
М. |
Мядзве́дску |
Мядзве́дскія
назоўнік, уласны, неадушаўлёны, неасабовы, субстантываваны множналікавы, ад’ектыўнае скланенне
|
мн. |
- |
Н. |
Мядзве́дскія |
Р. |
Мядзве́дскіх |
Д. |
Мядзве́дскім |
В. |
Мядзве́дскія |
Т. |
Мядзве́дскімі |
М. |
Мядзве́дскіх |
Мядзве́жжа
назоўнік, уласны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне
|
адз. |
Н. |
Мядзве́жжа |
Р. |
Мядзве́жжа |
Д. |
Мядзве́жжу |
В. |
Мядзве́жжа |
Т. |
Мядзве́жжам |
М. |
Мядзве́жжы |