мядзве́дка

‘цялежка; інструмент’

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне

адз. мн.
Н. мядзве́дка мядзве́дкі
Р. мядзве́дкі мядзве́дак
Д. мядзве́дцы мядзве́дкам
В. мядзве́дку мядзве́дкі
Т. мядзве́дкай
мядзве́дкаю		 мядзве́дкамі
М. мядзве́дцы мядзве́дках

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)