мядзве́днік
‘памяшканне для мядзведзяў’
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
мядзве́днік | мядзве́днікі | |
мядзве́дніка | мядзве́днікаў | |
мядзве́дніку | мядзве́днікам | |
мядзве́днік | мядзве́днікі | |
мядзве́днікам | мядзве́днікамі | |
мядзве́дніку | мядзве́дніках |
Крыніцы:
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)