Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)

Скарачэнні

зябрава́ты

прыметнік, якасны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. зябрава́ты зябрава́тая зябрава́тае зябрава́тыя
Р. зябрава́тага зябрава́тай
зябрава́тае
зябрава́тага зябрава́тых
Д. зябрава́таму зябрава́тай зябрава́таму зябрава́тым
В. зябрава́ты (неадуш.)
зябрава́тага (адуш.)
зябрава́тую зябрава́тае зябрава́тыя (неадуш.)
зябрава́тых (адуш.)
Т. зябрава́тым зябрава́тай
зябрава́таю
зябрава́тым зябрава́тымі
М. зябрава́тым зябрава́тай зябрава́тым зябрава́тых

Крыніцы: piskunou2012.

Зя́браўка

назоўнік, уласны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне

адз.
Н. Зя́браўка
Р. Зя́браўкі
Д. Зя́браўцы
В. Зя́браўку
Т. Зя́браўкай
Зя́браўкаю
М. Зя́браўцы

зя́браўскі

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. зя́браўскі зя́браўская зя́браўскае зя́браўскія
Р. зя́браўскага зя́браўскай
зя́браўскае
зя́браўскага зя́браўскіх
Д. зя́браўскаму зя́браўскай зя́браўскаму зя́браўскім
В. зя́браўскі (неадуш.)
зя́браўскага (адуш.)
зя́браўскую зя́браўскае зя́браўскія (неадуш.)
зя́браўскіх (адуш.)
Т. зя́браўскім зя́браўскай
зя́браўскаю
зя́браўскім зя́браўскімі
М. зя́браўскім зя́браўскай зя́браўскім зя́браўскіх

Крыніцы: piskunou2012.