Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)

Скарачэнні
абвгдеёжзійклмнопрстуфхцчшэюя
абвгдеёжзілмноруыэюя-’ 
аеіоуыэюя

зневажо́ны

прыметнік, якасны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. зневажо́ны зневажо́ная зневажо́нае зневажо́ныя
Р. зневажо́нага зневажо́най
зневажо́нае		 зневажо́нага зневажо́ных
Д. зневажо́наму зневажо́най зневажо́наму зневажо́ным
В. зневажо́ны (неадуш.)
зневажо́нага (адуш.)		 зневажо́ную зневажо́нае зневажо́ныя (неадуш.)
зневажо́ных (адуш.)
Т. зневажо́ным зневажо́най
зневажо́наю		 зневажо́ным зневажо́нымі
М. зневажо́ным зневажо́най зневажо́ным зневажо́ных

Крыніцы: piskunou2012.

зневажо́ны

дзеепрыметнік, залежны стан, прошлы час, закончанае трыванне

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. зневажо́ны зневажо́ная зневажо́нае зневажо́ныя
Р. зневажо́нага зневажо́най
зневажо́нае		 зневажо́нага зневажо́ных
Д. зневажо́наму зневажо́най зневажо́наму зневажо́ным
В. зневажо́ны (неадуш.)
зневажо́нага (адуш.)		 зневажо́ную зневажо́нае зневажо́ныя (неадуш.)
зневажо́ных (адуш.)
Т. зневажо́ным зневажо́най
зневажо́наю		 зневажо́ным зневажо́нымі
М. зневажо́ным зневажо́най зневажо́ным зневажо́ных

Крыніцы: piskunou2012.

зневажэ́нне

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. зневажэ́нне зневажэ́нні
Р. зневажэ́ння зневажэ́нняў
Д. зневажэ́нню зневажэ́нням
В. зневажэ́нне зневажэ́нні
Т. зневажэ́ннем зневажэ́ннямі
М. зневажэ́нні зневажэ́ннях

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsbm1984.

зне́відзь

назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. зне́відзь зне́відзі
Р. зне́відзя зне́відзяў
Д. зне́відзю зне́відзям
В. зне́відзя зне́відзяў
Т. зне́відзем зне́відзямі
М. зне́відзі зне́відзях

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012.

зневяра́цца

дзеяслоў, непераходны, незакончанае трыванне, зваротны, 1-е спражэнне

Цяперашні час
адз. мн.
1-я ас. зневяра́юся зневяра́емся
2-я ас. зневяра́ешся зневяра́ецеся
3-я ас. зневяра́ецца зневяра́юцца
Прошлы час
м. зневяра́ўся зневяра́ліся
ж. зневяра́лася
н. зневяра́лася
Загадны лад
2-я ас. зневяра́йся зневяра́йцеся
Дзеепрыслоўе
цяп. час зневяра́ючыся

Крыніцы: piskunou2012.

зневяра́ць

‘пазбаўляць веры ў каго-небудзь, што-небудзь, расчароўваць каго-небудзь’

дзеяслоў, пераходны, незакончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне

Цяперашні час
адз. мн.
1-я ас. зневяра́ю зневяра́ем
2-я ас. зневяра́еш зневяра́еце
3-я ас. зневяра́е зневяра́юць
Прошлы час
м. зневяра́ў зневяра́лі
ж. зневяра́ла
н. зневяра́ла
Загадны лад
2-я ас. зневяра́й зневяра́йце
Дзеепрыслоўе
цяп. час зневяра́ючы

Крыніцы: piskunou2012.

зне́дкуль

прыслоўе

станоўч. выш. найвыш.
зне́дкуль - -

Крыніцы: piskunou2012.

знедужэ́ла

прыслоўе

станоўч. выш. найвыш.
знедужэ́ла - -

Крыніцы: piskunou2012.

знедужэ́ласць

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 3 скланенне

адз.
Н. знедужэ́ласць
Р. знедужэ́ласці
Д. знедужэ́ласці
В. знедужэ́ласць
Т. знедужэ́ласцю
М. знедужэ́ласці

Крыніцы: piskunou2012.

знедужэ́лы

прыметнік, якасны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. знедужэ́лы знедужэ́лая знедужэ́лае знедужэ́лыя
Р. знедужэ́лага знедужэ́лай
знедужэ́лае		 знедужэ́лага знедужэ́лых
Д. знедужэ́ламу знедужэ́лай знедужэ́ламу знедужэ́лым
В. знедужэ́лы (неадуш.)
знедужэ́лага (адуш.)		 знедужэ́лую знедужэ́лае знедужэ́лыя (неадуш.)
знедужэ́лых (адуш.)
Т. знедужэ́лым знедужэ́лай
знедужэ́лаю		 знедужэ́лым знедужэ́лымі
М. знедужэ́лым знедужэ́лай знедужэ́лым знедужэ́лых

Крыніцы: piskunou2012.