Verbum

анлайнавы слоўнік

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)

Скарачэнні

а б в г д е ё ж з і й к л м н о п р с т у ф х ц ч ш э ю я

а б в ж з л м н о р у х ы э ’

в е ё і м о у ы ь э ю я

дзёрназніма́льнік

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

	адз.	мн.
Н.	дзёрназніма́льнік	дзёрназніма́льнікі
Р.	дзёрназніма́льніка	дзёрназніма́льнікаў
Д.	дзёрназніма́льніку	дзёрназніма́льнікам
В.	дзёрназніма́льнік	дзёрназніма́льнікі
Т.	дзёрназніма́льнікам	дзёрназніма́льнікамі
М.	дзёрназніма́льніку	дзёрназніма́льніках

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsbm1984.

дзё́рнуць

‘тузануць, таргануць каго-небудзь, што-небудзь і без прамога дапаўнення; хапіць, кульнуць што-небудзь і без прамога дапаўнення (пра спіртное)’

дзеяслоў, пераходны/непераходны, закончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне

Будучы час
	адз.	мн.
1-я ас.	дзё́рну	дзё́рнем
2-я ас.	дзё́рнеш	дзё́рнеце
3-я ас.	дзё́рне	дзё́рнуць
Прошлы час
м.	дзё́рнуў	дзё́рнулі
ж.	дзё́рнула
н.	дзё́рнула
Загадны лад
2-я ас.	дзё́рні	дзё́рніце
Дзеепрыслоўе
прош. час	дзё́рнуўшы

Крыніцы: piskunou2012.

дзё́рты

прыметнік, якасны

	адз.			мн.
	м.	ж.	н.	-
Н.	дзё́рты	дзё́ртая	дзё́ртае	дзё́ртыя
Р.	дзё́ртага	дзё́ртай дзё́ртае	дзё́ртага	дзё́ртых
Д.	дзё́ртаму	дзё́ртай	дзё́ртаму	дзё́ртым
В.	дзё́рты (неадуш.) дзё́ртага (адуш.)	дзё́ртую	дзё́ртае	дзё́ртыя (неадуш.) дзё́ртых (адуш.)
Т.	дзё́ртым	дзё́ртай дзё́ртаю	дзё́ртым	дзё́ртымі
М.	дзё́ртым	дзё́ртай	дзё́ртым	дзё́ртых

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, prym2009, sbm2012, tsblm1996.

дзё́рты

прыметнік, адносны

	адз.			мн.
	м.	ж.	н.	-
Н.	дзё́рты	дзё́ртая	дзё́ртае	дзё́ртыя
Р.	дзё́ртага	дзё́ртай дзё́ртае	дзё́ртага	дзё́ртых
Д.	дзё́ртаму	дзё́ртай	дзё́ртаму	дзё́ртым
В.	дзё́рты (неадуш.) дзё́ртага (адуш.)	дзё́ртую	дзё́ртае	дзё́ртыя (неадуш.) дзё́ртых (адуш.)
Т.	дзё́ртым	дзё́ртай дзё́ртаю	дзё́ртым	дзё́ртымі
М.	дзё́ртым	дзё́ртай	дзё́ртым	дзё́ртых

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, prym2009, sbm2012, tsblm1996.

дзё́рты

дзеепрыметнік, залежны стан, прошлы час, незакончанае трыванне

	адз.			мн.
	м.	ж.	н.	-
Н.	дзё́рты	дзё́ртая	дзё́ртае	дзё́ртыя
Р.	дзё́ртага	дзё́ртай дзё́ртае	дзё́ртага	дзё́ртых
Д.	дзё́ртаму	дзё́ртай	дзё́ртаму	дзё́ртым
В.	дзё́рты (неадуш.) дзё́ртага (адуш.)	дзё́ртую	дзё́ртае	дзё́ртыя (неадуш.) дзё́ртых (адуш.)
Т.	дзё́ртым	дзё́ртай дзё́ртаю	дзё́ртым	дзё́ртымі
М.	дзё́ртым	дзё́ртай	дзё́ртым	дзё́ртых

Кароткая форма: дзё́рта.

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996.

дзё́ру

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

	адз.
Р.	дзё́ру

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012.

дзё́ўбала

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне

	адз.	мн.
Н.	дзё́ўбала	дзё́ўбалы
Р.	дзё́ўбала	дзё́ўбалаў
Д.	дзё́ўбалу	дзё́ўбалам
В.	дзё́ўбала	дзё́ўбалы
Т.	дзё́ўбалам	дзё́ўбаламі
М.	дзё́ўбале	дзё́ўбалах

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012.

дзё́ўбанне

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне

	адз.
Н.	дзё́ўбанне
Р.	дзё́ўбання
Д.	дзё́ўбанню
В.	дзё́ўбанне
Т.	дзё́ўбаннем
М.	дзё́ўбанні

Крыніцы: piskunou2012.

дзё́ўбаны

прыметнік, якасны

	адз.			мн.
	м.	ж.	н.	-
Н.	дзё́ўбаны	дзё́ўбаная	дзё́ўбанае	дзё́ўбаныя
Р.	дзё́ўбанага	дзё́ўбанай дзё́ўбанае	дзё́ўбанага	дзё́ўбаных
Д.	дзё́ўбанаму	дзё́ўбанай	дзё́ўбанаму	дзё́ўбаным
В.	дзё́ўбаны дзё́ўбанага	дзё́ўбаную	дзё́ўбанае	дзё́ўбаныя
Т.	дзё́ўбаным	дзё́ўбанай дзё́ўбанаю	дзё́ўбаным	дзё́ўбанымі
М.	дзё́ўбаным	дзё́ўбанай	дзё́ўбаным	дзё́ўбаных

дзё́ўбаны

прыметнік, адносны

	адз.			мн.
	м.	ж.	н.	-
Н.	дзё́ўбаны	дзё́ўбаная	дзё́ўбанае	дзё́ўбаныя
Р.	дзё́ўбанага	дзё́ўбанай дзё́ўбанае	дзё́ўбанага	дзё́ўбаных
Д.	дзё́ўбанаму	дзё́ўбанай	дзё́ўбанаму	дзё́ўбаным
В.	дзё́ўбаны дзё́ўбанага	дзё́ўбаную	дзё́ўбанае	дзё́ўбаныя
Т.	дзё́ўбаным	дзё́ўбанай дзё́ўбанаю	дзё́ўбаным	дзё́ўбанымі
М.	дзё́ўбаным	дзё́ўбанай	дзё́ўбаным	дзё́ўбаных